ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΞΙΟΤΙΜΟ Κ. ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΠΛΗΜΜΕΛΕΙΟΔΙΚΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
ΜΗΝΥΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ
(ΔΕΟΝ ΟΠΩΣ ΕΙΣΑΧΘΕΙ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ ΕΝΕΚΑ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΜΟΛΥΝΣΗΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΠΡΟΣΒΟΛΗΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ )
12 Αγανακτισμένοι Έλληνες Πολίτες
ΚΑΤΑ ΠΑΝΤΟΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ:
Πράξεις και παραλείψεις των οργάνων της διοίκησης, που συνιστούν παράβαση καθήκοντος, σχετικά με την ανάθεση και εκτέλεση έργου, για την χωροθέτηση και κατασκευή ΟΕΔΑ (Ολοκληρωμένη Εγκατάσταση Διαχείρισης Απορριμμάτων) που σύμφωνα με την εγκεκριμένη σχ. Μ.Π.Ε. αποτελείται από ΧΥΤΑ 127.500 τ/έτος (Χώρο Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων) Μ.Β.Ξ. 127.500 τ/έτος (Μονάδα Βιολογικής Ξήρανσης σύμμεικτων απορριμμάτων με μηχανικούς διαχωρισμούς). Μονάδα Κομποστοποίησης (από προδιαλεγμένα στην πηγή αμιγώς οργανικά υλικά), 40.000 τ/έτος Και ΚΔΑΥ 72.500 τ/έτος (Κέντρο Διαλογής Ανανακυκλώσιμων Υλικών (που είναι τα υλικά συσκευασίας που συλλέγονται σύμμεικτα στους Μπλέ Κάδους) στην θέση Μαύρο Βουνό Γραμματικού.
Πράξεις και παραλείψεις των οργάνων της διοίκησης, που συνιστούν παράβαση των διατάξεων του Νόμου 1650/1986 όπως τροποποιήθηκε με τον νεώτερο 3010/2002 και σε εναρμόνιση με οδηγίες 97/11 ΕΕ για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημόσιων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον και 96/61 ΕΕ για την ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχο της ρύπανσης, εφόσον από πρόθεση ή από αμέλεια δεν τήρησαν την ιδιαίτερη νομική τους υποχρέωση να μεριμνούν για την εφαρμογή των διατάξεων του νόμου 1650/1986, ως ορίζει η διάταξη του άρθρου 5 αυτού και με τις οποίες δημιουργείται άμεσος κίνδυνος περιβαλλοντικής μολύνσεως από την ρύπανση, με επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία, στους ζωντανούς οργανισμούς και στα οικοσυστήματα ή υλικές ζημιές και γενικά να καταστήσουν το περιβάλλον ακατάλληλο για τις επιθυμητές χρήσεις του.
Πράξεις και παραλείψεις των οργάνων της διοίκησης σχετικά με την παράβαση των διατάξεων των άρθρων 5,10,11,18 της Υπουργικής Αποφάσεως 29407/3508.
Οποιαδήποτε άλλη πράξη κριθεί παράνομη.
----------------
ΣΥΝΤΟΜΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Σύμφωνα με τον νόμο 3164/2003 ορίστηκε το σημείο εγκατάστασης του Χώρου διάθεσης Στερεών Αποβλήτων των Αθηνών, Περιφέρειας Βόρειας-Ανατολικής Αττικής, στην τοποθεσία Μαύρο Βουνό της Κοινότητας Γραμματικού Αττικής σύμφωνα με την υπ.αρ. 136945 Κοινή Απόφαση Υπουργών ΥΠ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ, Υπ. Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Υπ. Υγείας και Πρόνοιας κι Υπ. Γεωργίας και Πολιτισμού.
Το έργο περιγράφεται αναλυτικά στο φάκελο της μελέτης περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που συνοδεύουν την ως άνω απόφαση. Σχετικά, τόσο με την διαδικασία λήψεως της αποφάσεως για την επιλογή του χώρου και την εγκατάσταση ΟΕΔΑ στη θέση Μαύρο Βουνό Γραμματικού, την απόφαση επί των περιβαλλοντικών όρων, την αξιολόγηση και την έγκριση της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων ή Περιβαλλοντικής Έκθεσης, έχουν λάβει χώρα, σωρεία πράξεων και παραλείψεων, κατά παράβαση καθήκοντος των αρμοδίων οργάνων, που θέτουν σε άμεσο και πραγματικό κίνδυνο το περιβάλλον και την δημόσια υγεία. Συγκεκριμένα :
Το ζήτημα της διαχειρίσεως των στερεών αποβλήτων που περιλαμβάνει και το θέμα της επιλογής του χώρου εγκαταστάσεως Ολοκληρωμένων Εγκαταστάσεων Διαχείρισης Απορριμμάτων Ο.Ε.Δ.Α, άρα και χώρων υγειονομικής ταφής Απορριμμάτων Χ.Υ.Τ.Α αντιμετωπίζεται από τις διατάξεις του νόμου 1650/2003 και των οδηγιών της ΕΕ.
Ειδικότερα τίθενται κανόνες ως προς το είδος των υπό διαχείριση αποβλήτων και αφετέρου προβλέπεται η εκπόνηση πολύπλοκου σχεδιασμού σε δύο στάδια, το δεύτερο των οποίων προϋποθέτει την ολοκλήρωση του πρώτου, που περιλαμβάνει μελέτες συντασσόμενες βάσει αρχών προκειμένου να επιλεγεί ο επιστημονικά βέλτιστος χώρος.
Σύμφωνα με την συνταγματική επιταγή του άρθρου 24 παρ 1 του Συντάγματος για την προστασία του περιβάλλοντος, εκδόθηκε ο Ν. 1650/2003, με τον οποίο θεσπίστηκαν κανόνες αναφερόμενοι στις προϋποθέσεις και στην διαδικασία για την έγκριση της εγκατάστασης δραστηριοτήτων ή εκτέλεσης έργων από τα οποία απειλούνται δυσμενείς επιπτώσεις στο περιβάλλον . Κατά το άρθρο 2 παρ. 1 του Ν. 1650/1986 και των τροποποιήσεων αυτού «Για την προστασία του περιβάλλοντος», ως περιβάλλον, νοείται το σύνολο των φυσικών και ανθρωπογενών παραγόντων και στοιχείων που βρίσκονται σε αλληλεπίδραση και επηρεάζουν την οικολογική ισορροπία, την ποιότητα ζωής, την υγεία των κατοίκων, την ιστορική και πολιτιστική παράδοση και τις αισθητικές αξίες ενώ ως ρύπανση νοείται η παρουσία στο περιβάλλον ρύπων, δηλαδή κάθε είδους ουσιών, θορύβων, ακτινοβολίας, ή άλλων μορφών ενέργεια, σε ποσότητα, συγκέντρωση ή διάρκεια που μπορούν να προκαλέσουν αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία, στους ζωντανούς οργανισμούς και στα οικοσυστήματα ή υλικές ζημιές και γενικά να καταστήσουν το περιβάλλον ακατάλληλο για τις επιθυμητές χρήσεις του. Κατά το άρθρο 28 παρ. 1 α του ίδιου νόμου, με φυλάκιση τιμωρείται όποιος προκαλεί ρύπανση ή υποβαθμίζει το περιβάλλον με πράξη ή παράλειψη που αντιβαίνει στις διατάξεις του Νόμου 1650/1986.
Σύμφωνα με το άρθρο 2 του Νόμου 3010/2002 με το οποίο αντικαταστάθηκε το άρθρο 6 του ν. 1650, «για την πραγματοποίηση νέων έργων ...απαιτείται η έγκριση όρων για την προστασία του περιβάλλοντος». Με την απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων, η Διοίκηση επιβάλλει προϋποθέσεις, όρους, περιορισμούς, ιδίως ως προς την θέση, το μέγεθος, το είδος, την εφαρμοζόμενη τεχνολογία και τα γενικά τεχνικά χαρακτηριστικά. Επειδή το έργο στο Γραμματικό, εμπίπτει στην κατηγορία Α, δηλαδή λόγω της φύσεώς του, του μεγέθους και εκτάσεως του, μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπτώσεις στο περιβάλλον, ο νόμος προϋποθέτει την υποχρεωτική εκπόνηση προμελέτης και μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων.
Σύμφωνα με το άρθρο 3 του Νόμου 3010/2002 που αντικατέστησε το άρθρο 5 του Νόμου 1650/1986, ορίζονται για το περιεχόμενο και τη δημοσιότητα των μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων τα εξής :
Η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων περιλαμβάνει τουλάχιστον: α. Περιγραφή του έργου ή της δραστηριότητας με πληροφορίες για τον χώρο εγκατάστασης, το σχεδιασμό και το μέγεθός του β. Περιγραφή των στοιχείων του περιβάλλοντος που ενδέχεται να θιγούν σημαντικά από το έργο γ. Εντοπισμό και αξιολόγηση των βασικών επιπτώσεων στο περιβάλλον δ. Περιγραφή των μέτρων για την πρόληψη, μείωση ή αποκατάσταση των αρνητικών επιπτώσεων στο περιβάλλον ε. Σύνοψη των λύσεων και υπόδειξη των κυρίων λόγων της επιλογής της προτεινόμενης λύσης.
Οι αρμόδιοι φορείς, κατά παράβαση όλων των ως άνω διατάξεων και εν γένει των διατάξεων του ν. 1650/86 όπως τροποποιήθηκε με τον νόμο 3010/2002, προχώρησαν σε μία νομότυπη και σύμφωνα με την κοινοτική νομοθεσία, έκδοση αποφάσεως για την δημιουργία ΟΕΔΑ στο Γραμματικό, με την έγκριση όμως, μιας ελλιπούς ως προς τα προβλεπόμενα στο νόμο και επικίνδυνης για το περιβάλλον και τον άνθρωπο, μελέτης, περιβαλλοντικών επιπτώσεων, χωρίς να λάβουν υπόψη τους, σοβαρές παραλείψεις αυτής και γνωρίζοντας ότι η έγκριση της μελέτης, αυτής, επέχει θέση, αδείας επέμβασης.
Παραθέτουμε εις ολόκληρο και επικαλούμαστε, ως ενσωματωμένο και αναπόσπαστο στην μηνυτήρια αναφορά μας κείμενο και ως τεκμήριο, προς απόδειξη των ισχυρισμών μας, σχετικά με την παράνομη έγκριση της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων, από τα αρμόδια όργανα αλλά και των επικίνδυνων εκ προθέσεως, παραλείψεων αυτής, σχετικά με τις επιπτώσεις του έργου στο περιβάλλον και στον άνθρωπο, κατά παράβαση του άρθρου 24 του Συντάγματος και του νόμου 1650/1986 όπως τροποποιήθηκε κατά νόμο 3010/2002 και άλλες σχετικές υπουργικές αποφάσεις και κοινοτική νομοθεσία, τα ακόλουθα δημόσια επιστημονικά τεκμήρια:
1. Την από 23.12.2009 Γνωμοδότηση του Τμήματος Μηχανικών Περιβάλλοντος, Εργαστηρίου Ατμοσφαιρικής Ρύπανσης και Αντιρρυπαντικής Τεχνολογίας, του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, υπό την Διεύθυνση του καθηγητή Σ. Ραψομανίκη, με τίτλο
«ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ ΤΗΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ (ΟΕΔΑ) ΒΟΡΕΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΣΤΗ ΘΕΣΗ «ΜΑΥΡΟ ΒΟΥΝΟ» ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥ».
(συνημμένο υπ’αριθμ.1.)
2. Την από 8.1.2010 επιστολή του Καθηγητή Σ. Ραψομανίκη προς τον εγκαλούντα Δ.Σ.Δαμάσχο, σχετικά το έργο στο Γραμματικό.
(συνημμένο υπ’αριθ.2.)
2. Το από 12.5.2010 τεχνικό υπόμνημα, του καθηγητή Γεωχημείας και Εφαρμοσμένης Γεωχημείας, του τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
(συνημμένο υπ’αριθ. 3.)
Με βάση όλα τα προαναφερόμενα και εκτενώς παραταθέντα επιστημονικά τεκμήρια, τα οποία προσάγουμε και επικαλούμαστε ενώπιόν Σας, ως ενσωματωμένο και αναπόσπαστο τμήμα της μηνυτήριας αναφοράς μας, τα οποία, προέρχονται από δημόσιους φορείς, αποδεικνύεται περίτρανα πως με πρόθεση τα αρμόδια όργανα κατά παράβαση των καθηκόντων τους, προέβησαν σε μία λανθασμένη επιλογή χώρου για την δημιουργία εγκατάστασης διαχείρισης αποβλήτων Ο.Ε.Δ.Α στο Μαύρο Βουνό Γραμματικού, προχωρώντας, στην έγκριση μίας ελλιπούς και επικίνδυνης για το περιβάλλον μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων, που επέχει ως γνωστόν και θέση άδειας επέμβασης, όπως γι’ αυτό γνωμοδοτούν υπεύθυνα τα αρμόδια τμήματα των παραπάνω αναφερόμενων Ελληνικών Πανεπιστημίων.
Για ποιο λόγο δημιουργήθηκε η ανάγκη να κατασκευαστεί αρχικώς και να εγκριθεί μία μελέτη, νομότυπη με μία πρώτη ανάγνωση, αλλά επιστημονικά ελλιπής και επικίνδυνη για το περιβάλλον και την κατ’ επέκταση την δημόσια υγεία, είναι ένα ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί από τους υπεύθυνους που προέβησαν σε αυτήν την ακατάλληλη επιλογή. Συνήθως ο λόγος είναι εύλογος. Το οικονομικό όφελος από την δημιουργία και εκμετάλλευση ενός τέτοιου έργου. Είναι πρόδηλη η ύπαρξη κερδοσκοπικής πρόθεσης στην κατασκευή και την λειτουργία του έργου από την θεώρηση διάστασης του έργου και μόνο. Το έργο είναι υπερ-διαστασιολογημένο παραβαίνοντας κατάφορα και της αρχής της εγγύτητας και της ιεράρχησης των προτεραιοτήτων, όπως αυτές περιγράφονται σαφέστερα στην οδηγία 2008/98/ΕΚ. Ακόμα και με μία πρώτη θεώρηση, με μία απλή άθροιση των ποσοτήτων των απορριμμάτων για κάθε προβλεπόμενη εγκατάσταση του έργου, προκύπτει ότι, η ΟΕΔΑ αυτή έχει διαστασιολογηθεί για 367.500 τ/έτος. ( 127.500 (ΧΥΤΑ) + 127.500 (Β.Ξ.) + 40.000 (ΜΟΝ.ΚΟΜΠΟΣΤΟΠΟΙΗΣΗΣ) + 127.500 (ΚΔΑΥ) = 367.500 τ/έτος).Σύμφωνα με τα ισχύοντα στατιστικά στοιχεία για την χώρα μας, ο πληθυσμός που θα μπορούσε να παράγει αυτούς τους 367.500 τόνους σκουπιδιών τον χρόνο θα πρέπει να είναι όχι λιγότερος από 750.000 κάτοικοι. Η Β.Α. Αττική όμως δεν υπερβαίνει τις 200.000 κατοίκους .Οριακά δηλαδή θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή μία ΟΕΔΑ διαστασιολογημένη για 100.000 τ/έτος (500 κιλά απορριμμάτων ανά κάτοικο/έτος) ή έστω για 127.500 τ/έτος που θα λάμβανε υπόψη ένα τεράστιο ποσοστό «ασφαλείας» (27,5%) για την ενδεχόμενη μελλοντική πληθυσμιακή αύξηση. Και αυτό είναι οριακά και νομότυπα αποδεκτό, γιατί υποθέτει μηδενική συμμετοχή του κόσμου, όπου, δηλαδή, το σύνολο των παραγομένων απορριμμάτων, οι 127.500 τ/έτος (έστω), πηγαίνουν σύμμεικτα στην είσοδο της ΟΕΔΑ όπου υποτίθεται, μέχρις αποδείξεως του αντιθέτου στην πράξη, τα διαχειρίζονται ικανοποιώντας τα νομοθετημένα όρια. Νομότυπο είναι, διότι η νέα οδηγία 2008/98/ΕΚ θέτει πρώτη σαν προτεραιότητα την πρόληψη, που, με ορθή ερμηνεία, σημαίνει και την λήψη μέτρων για τον διαχωρισμό (προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση, καθαρό διαχωρισμό οργανικών κομποστοποιήσιμων) στην πηγή δηλ. με την συμμετοχή των πολιτών κατά τα επιτυχημένα παραδείγματα στην πλειονότητα των ευρωπαικών χωρών. Οι 367.500 τ/έτος όμως σημαίνει ότι ο σχεδιασμός του έργου παραβιάζει την αρχή της εγγύτητας. Αναλυτικότερα όμως η τεκμηρίωση της παραβίασης της κείμενης νομοθεσίας για την ορθή διαχείριση των απορριμμάτων έχει ως εξής:
Σύμφωνα με την οδηγία 2006/12/ΕΚ (η οποία ενσωματώνεται και στον ν.3164/03) στο άρθρο 5 της 2006/12/ΕΚ (και ομοίως στο άρθρο 33 του ν.3164/03) αναφέρει:
"Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα, σε συνεργασία με άλλα κράτη μέλη εφόσον αυτό παρίσταται αναγκαίο ή σκόπιμο , ώστε να δημιουργηθεί ολοκληρωμένο και κατάλληλο δίκτυο εγκαταστάσεων διάθεσης των αποβλήτων, που λαμβάνει υπόψη τις καλύτερες διαθέσιμες τεχνολογίες. Το δίκτυο αυτό πρέπει να επιτρέπει στην Κοινότητα ως σύνολο να καταστεί αυτάρκης στον τομέα της διάθεσης των αποβλήτων της και στα κράτη μέλη να τείνουν χωριστά προς το στόχο αυτό, λαμβανομένων υπόψη των γεωγραφικών συνθηκών ή της ανάγκης ειδικών εγκαταστάσεων για ορισμένες κατηγορίες αποβλήτων 2. Το κατά την παράγραφο 1 δίκτυο πρέπει να καθιστά δυνατή τη διάθεση των αποβλήτων σε μία από τις πλησιέστερες κατάλληλες εγκαταστάσεις, με χρησιμοποίηση των καταλληλότερων μεθόδων και τεχνολογιών για την εξασφάλιση υψηλού επιπέδου προστασίας του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας"
Σύμφωνα με τους στόχους του άρθρου 5.2 της οδηγίας 1999/31/ΕΚ περί υγειονομικής ταφής των αποβλήτων
"Η στρατηγική αυτή διασφαλίζει ότι:
α) όχι αργότερα από πέντε έτη μετά την ημερομηνία που ορίζεται στο άρθρο 18 παράγραφος 1, τα βιοαποδομήσιμα αστικά απόβλητα που προορίζονται για χώρους υγειονομικής ταφής πρέπει να μειωθούν στο 75 % της συνολικής (κατά βάρος) ποσότητας των βιοαποδομήσιμων αστικών αποβλήτων που είχαν παραχθεί το 1995 ή το τελευταίο προ του 1995 έτος για το οποίο υπάρχουν διαθέσιμα τυποποιημένα στοιχεία της Eurostat•
β) όχι αργότερα από οκτώ έτη μετά την ημερομηνία που ορίζεται στο άρθρο 18 παράγραφος 1, τα βιοαποδομήσιμα αστικά απόβλητα που προορίζονται για χώρους υγειονομικής ταφής πρέπει να μειωθούν στο 50 % της συνολικής (κατά βάρος) ποσότητας των βιοαποδομήσιμων αστικών αποβλήτων που είχαν παραχθεί το 1995 ή το τελευταίο προ του 1995 έτος για το οποίο υπάρχουν διαθέσιμα τυποποιημένα στοιχεία της Eurostat•
γ) όχι αργότερα από δεκαπέντε έτη μετά την ημερομηνία που ορίζεται στο άρθρο 18 παράγραφος 1, τα βιοαποδομήσιμα αστικά απόβλητα που προορίζονται για χώρους υγειονομικής ταφής πρέπει να μειωθούν στο 35 % της συνολικής (κατά βάρος) ποσότητας των βιοαποδομήσιμων αστικών αποβλήτων που είχαν παραχθεί το 1995 ή το τελευταίο προ του 1995 έτος για το οποίο υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία της Eurostat".
Η Ελλάδα, μαζί με άλλες χώρες (Πορτογαλλία, Ισπανία, Ιταλία), ζήτησε και πήρε αναβολή 4 χρόνων όπως δικαιούταν από την οδηγία. Οι στόχοι πρέπει να επιτευχθούν έως τον Δεκέμβριο του 2010 (α), 2013 (β) και 2020 (γ).
Σύμφωνα με τα στοιχεία της EUROSTAT το 1995 η παραγωγή αστικών σκουπιδιών στην Ελλάδα ήταν 3.200.000 τόνοι και σύμφωνα με την τα στοιχεία που ανακοινώνει το ΥΠΕΚΑ η αναλογία των οργανικών στα σύμμεικτα είναι 40%. Αυτό σημαίνει ότι σύμφωνα με την οδηγία 1999/31/ΕΚ για την περίοδο μέχρι τον 12/2010 τα οργανικά που επιτρέπεται να θάβονται σε Χ.Υ.Τ. είναι μέχρι το 75% του 40% των 3.200.000 τόνων σύμμεικτων δηλαδή πανελλαδικά μόνο 960.000 τόνοι/έτος.
Αν υποθέσουμε ότι το 2010 η παραγωγή σκουπιδιών στην χώρα μας θα είναι όσο του 2007, που σύμφωνα πάλι με την EUROSTAT ήταν 5.002.000 τόνοι, καταλήγουμε ότι, οι 960.000 οριακά επιτρεπόμενοι τόνοι ταφής οργανικών είναι το 19,19 % των σημερινών συνολικά παραγομένων σύμμεικτων.
(Α) ΔΙΑΣΤΑΣΙΟΛΟΓΗΣΗ ΧΥΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥ
Τηρουμένων δηλαδή των αναλογιών, αυτό σημαίνει, ότι, για τους 127.500 τόνους/έτος, που προβλέπονται προς διαχείριση στην Ο.Ε.Δ.Α. Μ. Βουνού Γραμματικού, είναι οριακά νόμιμο, μέχρι τον 12/2010, να θάβονται βάρος οργανικών όσο το 19,19 % του συνολικού βάρος των σύμμεικτων. Δηλαδή κατά μέγιστο 24.467 τόνοι/έτος. Το συνολικό βάρος των οργανικών είναι 127.500 τόνοι/έτος (σύμμεικτα) χ 40% = 51.000 τόνοι/έτος οργανικά και η διαφορά των 26.533 τόνοι είναι τα οργανικά που πρέπει να κατακρατούνται από την Μονάδα Βιολογικής Ξήρανσης και Μηχανικού Διαχωρισμού της Μ.Π.Ε.
Παράλληλα και σύμφωνα με την νομοθεσία για ανάκτηση ανακύκλωση υλικών συσκευασιών (Ν.2939/2001 που ενσωμάτωσε την Κοινοτική Οδηγία 29/39 που έθετε στόχους μέχρι τις 31/12/05 και της ΚΥΑ 9269/469-2007 (ΦΕΚ 286Β-2007) που επικαιροποιεί και τροποποιεί τον Ν.2939(2001) σύμφωνα με την Κοινοτική Οδηγία 2004/12Φ 94 /3854 -22/6/10) η χώρα μας μέχρι τις 31/12/1011 πρέπει να
αποτρέπει από την τελική διάθεση (ταφή) τουλάχιστον το 55% του βάρους των υλικών συσκευασίας.
Σύμφωνα πάλι με τα επίσημα ανακοινωθέντα στοιχεία του ΥΠΕΚΑ οι συσκευασίες είναι το 49% του βάρους των σύμμεικτων αστικών σκουπιδιών.
Αυτό , για τους 127.500 τόνους/έτος της ΟΕΔΑ Γραμματικού, σημαίνει ότι απαγορεύεται να θάβονται στον ΧΥΤ περισσότερα από το 45% του 49% δηλαδή όχι περισσότεροι από 28113 τόνοι/έτος, υλικά συσκευασίας.
Συνεπώς και με δεδομένη την απαίτηση της ικανοποίηση των ελαχίστων έστω απαιτήσεων της παραπάνω νομοθεσίας το συνολικό φορτίο προς ταφή στον ΧΥΤΑ δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τους (24.467 τόνοι/έτος + 28.113 τόνοι/έτος = 52.580 τόνοι/έτος. Ακόμα και αν σε αυτή την ποσότητα προστεθούν και τα μη βιοδιασπώμενα οργανικά και τα μη υλικά συσκευασίας που είναι τα αδρανή, το ξύλο το δέρμα και το ύφασμα (που σύμφωνα με το ΥΠΕΚΑ είναι σε συνολική αναλογία 11%) τότε προστίθενται άλλοι 14.025 τόνοι/έτος (το 11% των 127.500 τόνων/έτος) και το τελικό αποτέλεσμα της μέγιστης επιτρεπτής ποσότητας προς ΧΥΤ καταλήγει να είναι το πολύ 66.605 τόνοι/έτος και όχι 127,500 τόνοι σκουπιδιών/έτος του έργου που σημαίνει ότι ο ΧΥΤ είναι υπερδιαστασιολογημένος ακόμα και για τις ΄ήπιες’ απαιτήσεις μέχρι το τον 12/2010 κατά 91 % πράγμα αντίθετο με κάθε κανόνα της τέχνης και της επιστήμης και πρόδηλα ασύμβατο με το άρθρο 24 του Συντάγματος και την λοιπή κείμενη νομοθεσία.
Το 91% της οικολογικά και οικονομικά σπάταλης υπερδιαστασιολόγησης του ΧΥΤ είναι μία πρώτη υπο-εκτίμηση της συντελούμενης παρανομίας καθώς βασίζεται σε νομοθετημένους στόχους μέχρι τον 12/2011 για τα υλικά συσκευασιών και μέχρι τον 12/2010 για τα βιοδιασπώμενα.
Αναλυτικά, ακόμα και αν θεωρήσουμε τα όρια για τις συσκευασίες να μην εντείνονται και να παραμένουν σταθερά σε αυτά του 12/2011 και θεωρήσουμε μόνο τις επιβαλλόμενες από την οδηγία 1999/31 ΕΚ μειώσεις για τα οργανικά, οι απαιτούμενες μειώσεις που προκύπτουν αναλογικά για τους 127.500 τόνους σκουπιδιών την Β.Α. Αττικής που στοχεύει η ΟΕΔΑ Γραμματικού να είναι οι εξής:
Για την περίοδο 01/2013 – 12/2020
Η μέγιστη νόμιμη ταφή οργανικών = 50/75 x 24.467 τόνοι/έτος = 16.311 τόνοι/έτος
Και για μετά το 2020 η μέγιστη νόμιμη ταφή οργανικών = 35/75 x 24.467 τόνοι/έτος = 11.419. Οπότε για την θεωρούμενη από την ΜΠΕ εικοσαετή διάρκεια λειτουργίας και με ημερομηνία έναρξης έστω τον 01/2011 οι μέγιστες νομικά επιτρεπτές προς ΧΥΤ ποσότητες οργανικών είναι οι εξής:
Για την περίοδο 2011-2013 δηλ. 3 έτη x 24.467 τόνοι/έτος = 73.401 τόνοι
Για την περίοδο 2014-2019 δηλ. 6 έτη x 16.311 τόνοι/έτος = 97.866 τόνοι
Και από 2020-2030 τα υπόλοιπα 11 έτη x11.419 τόνοι/έτος =125.609 τόνοι
Μέγιστο νόμιμο σύνολο οργανικών εικοσαετίας στον ΧΥΤ = 296.876τόνοι
Για τα υλικά συσκευασίας έχοντας σαν αφετηρία το 2011 και τιμή έναρξης τους 28.113 τόνοι/έτος και με την υποεκτίμηση (εις βάρος του τελικού μας συμπεράσματος) ότι το 45% που απαιτείται σαν μέγιστο προς ταφή δεν θα μειωθεί μέσα στην εικοσαετία καθώς και συμπερασματικά την εκτίμηση του ΙΤΑ ότι τα ΑΣΑ και κατ επέκταση και τα υλικά συσκευασιών θα αυξάνονται σταθερά κατά 2,6 % κάθε έτος προκύπτει η εξής εκτίμηση για την μέγιστη επιτρεπτή συνολική ποσότητα υλικών συσκευασίας προς ΧΥΤ Β.Α Αττικής :
μέγιστη επιτρεπτή ετήσια ποσότητα υλικών συσκευασίας προς ΧΥΤ Β.Α Αττικής
α/α έτος Τόνοι
1 2011 24.467
2 2012 25.103
3 2013 25.756
4 2014 26.425
5 2015 27.113
6 2016 27.817
7 2017 28.541
8 2018 29.283
9 2019 30.044
10 2020 30.825
11 2021 31.627
12 2022 32.449
13 2023 33.293
14 2024 34.158
15 2025 35.046
16 2026 35.958
17 2027 36.893
18 2028 37.852
19 2029 38.836
20 2030 39.846
μέγιστη νόμιμη ποσότητα 20-ετίας υλικών συσκευασίας προς ΧΥΤ Β.Α Αττικής (τόνοι) =
631.331
Οι υπόλοιπες κατηγορίες Α.Σ.Α.(δέρμα, ξύλο, ύφασμα, αδρανή και λοιπά) που σύμφωνα πάντα με το ΥΠΕΚΑ είναι, συνολικά, σε ποσοστό 11%.
Γι αυτά δεν υπάρχει ακόμα σαφής οδηγία και νόμος ως προς την διαχείριση τους και θα θεωρήσουμε ότι επιτρέπεται να οδηγούνται στον ΧΥΤ.
Θεωρώντας και γι αυτά την ίδια ετήσια προσαύξηση 2,6 % και τιμή έναρξης για το 2011 το 11 % των 127.500 τόνων/έτος = 14.025 τόνο/έτος προκύπτει το εξής αποτέλεσμα για την οριακά νόμιμη ποσότητα δέρματος, ξύλου, υφάσματος, αδρανών κλπ που για κάθε έτος της επόμενης εικοσαετίας αλλά και συνολικά.
μέγιστη επιτρεπτή ετήσια ποσότητα ''λοιπών'' υλικών Α.Σ.Α.προς ΧΥΤ Β.Α Αττικής
α/α έτος Τόνοι
1 2011 14.025
2 2012 14.390
3 2013 14.764
4 2014 15.148
5 2015 15.541
6 2016 15.946
7 2017 16.360
8 2018 16.786
9 2019 17.222
10 2020 17.670
11 2021 18.129
12 2022 18.600
13 2023 19.084
14 2024 19.580
15 2025 20.089
16 2026 20.612
17 2027 21.148
18 2028 21.697
19 2029 22.262
20 2030 22.840
μέγιστη νόμιμη ποσότητα 20-ετίας ''λοιπών'' (δέρμα,ξύλο,ύφασμα,αδρανή, κλπ)υλικών Α.Σ.Α.προς ΧΥΤ Β.Α. Αττικής (τόνοι) =
361.892
Το σύνολο και των τριών κατηγοριών είναι 1.290.000 μέγιστης επιτρεπομένης (με οριακή ικανοποίηση της νομοθεσίας) συνολικής ταφής για την εικοσαετία χρήσης του ΧΥΤΑ.
Σύμφωνα όμως με την ΜΠΕ η διαστασιολόγηση για τον ΧΥΤΑ έχει υπολογιστεί στη βάση ότι στην εικοσαετία θα ταφούν εκεί 127.500 τόνοι/ετος x 20 έτη = 2.550.000 τόνοι σκουπιδιών . Αυτό σύμφωνα με την παραπάνω ανάλυση είναι μία παράνομη και αντισυνταγματική υπερεκτίμηση της τάξης του 98 % (επιεικώς) που κατέληξε στον τεράστιο, σπάταλο οικονομικά και οικολογικά εγκεκριμένο ΧΥΤ των 150 στρεμμάτων.
Όπως όμως θα αναλύσουμε στην επόμενη ενότητα το παρόν συμπέρασμα ότι ο ΧΥΤ είναι δύο φορές μεγαλύτερος, απ ότι θα απαιτούσε η οριακή ικανοποίηση της σχετικής νομοθεσίας, είναι μία πρώτη υπο-εκτίμηση της συντελούμενης οικονομικής και οικολογικής κατασπατάλησης.
(Β) Η διαστασιολόγηση της Μονάδας Βιολογικής Ξήρανσης με κατάντη Μηχανικό Διαχωρισμό δυναμικότητας 127.500 τον/έτος (40 στρέμματα).
Η ΜΠΕ δεν περιγράφει με την νομικά και επιστημονικά απαιτούμενη πληρότητα και ακρίβεια τον τύπο, τον τρόπο και τα αποτελέσματα από την λειτουργία της μονάδας
Σε άλλο δε σημείο του κειμένου της ΜΠΕ η δυναμικότητα αναφέρεται να είναι 150.000 τον/έτος(?).
.
Πάρα ταύτα όμως πρόκειται όμως για μία τυπική Μονάδα Βιολογικής Ξήρανσης με κατάντη Μηχανικό διαχωρισμό η οποία σύμφωνα με την περιγραφή που αναφέρεται στην εργασία του καθ. Α.Π.Οικονομόπουλου σελ. 40 (αναφορά ---), που βασίζεται στην διεθνή βιβλιογραφία και πρακτική οι μονάδες αυτές αποδίδουν, κατά βάρος, τα εξής:
(1) 25 % υδρατμοί και δύσοσμα – τοξικά αέρια (από την προκαλούμενη μερική ζήμωση των οργανικών και τις χημικές αντιδράσεις με τα υπόλοιπα σύμμεικτα).
(2) 3 % μέταλλα (το μόνο υλικό που αυτές οι εγκαταστάσεις διαχωρίζουν και ανακτούν) .
(3) 55 % καύσιμο (SRF).
(4) 17 % άχρηστο υπόλοιπο προς ΧΥΤ.
Δηλαδή οι ίδιοι 127.500 τόνοι/έτος της Β.Α Αττικής, βάσει των οποίων η ΜΠΕ ‘’διαστασιολογεί’’ τον ΧΥΤ στο Μαύρο Βουνό Γραμματικού στα 150 στρέμματα, έχουν πρώτα περάσει από την ΜΒΞ από όπου μόνο το17 % (21.675 τον/έτος) χρειάζεται να οδηγηθεί στον ΧΥΤ.
Που σημαίνει ότι αν αυτή η πανάκριβη και ρυπογόνος Βιομηχανική Μονάδα δουλέψει, όπως τότε, προσεγγιστικά, θα αρκούσε αναλογικά το 17 % των 150 στεμμάτων, δηλαδή 25,5 στρέμματα ΧΥΤ και όχι τα 150 της εγκεκριμένης ΜΠΕ.
Το ίδιο ισχύει, με μικρές αποκλίσεις, και για τις περ.120 ΟΕΔΑ που έχουν εγκριθεί ή εγκρίνονται σε ολόκληρη την χώρα.
Επίσης, σε ότι αφορά το SRF, σύμφωνα με μελέτη του καθ.Α.Κ.Οικονομόπουλου-2009 και σε (περί της μελέτης αυτής )τηλεοπτική του συνέντευξη-καταγγελία 04/2010, η οποία είναι αναρτημένη στον διαδικτυακό τόπο του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΚΡΉΤΗΣ καταγγέλλεται μεταξύ άλλων ότι η Χώρα μας, των περ.5.000.000 τον/έτος συνολικής παραγωγής ΑΣΑ, εφαρμόζοντας τους ισχύοντες ΠΕΣΔΑ θα έχει καταλήξει να έχει καταλήξει να οδηγεί σε μονάδες βιολογικής ξήρανσης το 40 % των απορριμμάτων της (1.955.000 τον/έτος).
Ενώ σε ολόκληρη την υπόλοιπη Ευρώπη οδηγείται λιγότερο από το 2% των απορριμμάτων της (μόνο περίπου 2.000.000 τ/έτος).
Το έργο αυτό, σύμφωνα με επιστημονικά τεκμήρια είναι επικίνδυνο για το περιβάλλον και την δημόσια υγεία, ως αναλυτικά περιγράφεται στις γνωμοδοτήσεις και τεχνικά Υπομνήματα των Ελληνικών Πανεπιστημίων.
Η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, που εκπονήθηκε και αποτελούσε βασική προϋπόθεση για την εκτέλεση του έργου, είναι σύμφωνα με την επιστήμη, ελλιπής και επικίνδυνη καθώς εσκεμμένα δεν παρατίθενται σε αυτήν, στοιχεία που υπό άλλες συνθήκες θα οδηγούσαν στην απόρριψή της και στην μη εκτέλεση του έργου στην περιοχή του Γραμματικού.
Δέον όπως, αποδοθούν ευθύνες και πρέπει να λογοδοτήσουν, όποιοι και όσοι, με σκοπό το ίδιον όφελος, προχώρησαν στην δημιουργία του έργου και στην έγκριση επικίνδυνων για την δημόσια υγεία περιβαλλοντικών μελετών.
Δέον όπως, αφαιρεθεί άμεσα, ως επικίνδυνη για την δημόσια υγεία, η άδεια λειτουργίας του έργου, δηλαδή η ίδια η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων που επέχει θέση αδείας επέμβασης και να διαταχθεί η παύση του έργου για λόγους δημοσίου συμφέροντος, προστασίας του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας.
Δέον όπως, κριθούν άδικες και καταλογιστέες οι πράξεις και παραλείψεις των οργάνων της διοίκησης καθώς θέτουν σε κίνδυνο την δημόσια υγεία και βλάπτουν το περιβάλλον.
Δέον όπως, κριθεί και να ανακληθεί άμεσα ως επικίνδυνη για την δημόσια υγεία η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων.
Δέον όπως, λογοδοτήσουν, οι συντάξαντες την μελέτη των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, σχετικά με την με δόλο, μη παράθεση ή την ελλιπή παράθεση στοιχείων, η απόκρυψη των οποίων θα οδηγούσε στην κατά νόμο απόρριψή της.
Επειδή υφίσταται διαρκώς η προσβολή της δημόσιας υγείας, καθόσον τα αγαθά για την ζωή έχουν χαρακτήρα διαρκούς προστασίας, με επακόλουθο η εν λόγω προστασία να καθίσταται επιτακτική για κάθε στιγμή και όχι για μια φορά ή για συγκεκριμένη χρονική περίοδο.
Επειδή, δέον, όπως, κριθούν οι ισχυρισμοί μας και με βάση την αρχή της προφυλάξεως, που μπορεί να οριστεί, ως η αρχή σύμφωνα με την οποία επιβάλλεται η λήψη μέτρων προφύλαξης εφόσον η έλλειψη επιστημονικής βεβαιότητας δημιουργεί κίνδυνο (απειλή) βλάβης στην ανθρώπινη υγεία ή το περιβάλλον, ακόμη και αν αποδεικνύεται με επιστημονική πληρότητα η σχέση αιτίας και αποτελέσματος. Η ιδέα της αρχής της προφυλάξεως οφείλεται στην Γερμανική παράδοση για μια συνεργασία μεταξύ του ατόμου, της οικονομίας και του κράτους, για να επιτευχθεί βελτίωση της προοπτικής της κοινωνίας και του φυσικού κόσμου, από τον οποίο εξαρτάται η επιβίωση, αναγνωρίστηκε δε στην Γερμανία ως μία από τις βασικές αρχές περιβαλλοντικής πολιτικής. Στο διεθνές δίκαιο ως γενική αρχή δεσμευτικού χαρακτήρα έχει ενσωματωθεί στη Διακήρυξη του Ρίο για το περιβάλλον. Στην κοινοτική έννομη τάξη, στο άρθρο 174 της Συνθήκης του Άμστερνταμ η πολιτική της κοινότητας στο ζήτημα του περιβάλλοντος συμβάλλει στην προστασία του περιβάλλοντος, της υγείας και συνακόλουθα η αρχή της προφυλάξεως, εφαρμόζεται σε κάθε πράξη, απ’ την οποία προέρχεται έστω και πιθανός κίνδυνος για πρόσωπα και πράγματα. Η αρχή της προφυλάξεως μπορεί να ορισθεί ως γενική αρχή του κοινοτικού δικαίου, η οποία επιβάλλει στις αρμόδιες αρχές να λαμβάνουν πρόσφορα μέτρα ενόψει προλήψεως πιθανών κινδύνων για την δημόσια υγεία και το περιβάλλον ώστε να υπερισχύσουν οι απαιτήσεις που συνδέονται με την προστασία των ως άνω συμφερόντων έναντι των οικονομικών.
Οι αρμόδιοι όμως φορείς, παρέλειψαν και δεν έλαβαν υπόψη τους την ουσία των κοινοτικών αρχών και οδηγιών, αλλά μόνο το οικονομικό ή ίδιον άλλο όφελος.
Δέον όπως, πράξετε τα νόμιμα και ερευνήσετε όλα τα ανωτέρω, σχετικά με παράνομες πράξεις και παραλείψεις των αρμοδίων οργάνων, σχετικά με το έργο εγκατάστασης Ο.Ε.Δ.Α. στο Γραμματικό Αττικής.
Με επιφύλαξη κάθε νομίμου δικαιώματός μας
Ενσωματώνουμε στην παρούσα, ως ενιαίο και αναπόσπαστο κείμενο της αναφοράς μας, τις υπεύθυνες δηλώσεις – εξουσιοδοτήσεις, που ακολουθούν, με τις οποίες διορίζουμε πληρεξούσια δικηγόρο μας, αντίκλητό μας, την πληρεξούσια δικηγόρο Ουρανία Κατσαρού του Γεωργίου, κάτοικο Νέας Φιλαδελφείας, οδός Τρωάδος αριθ. 21, όπως καταθέσει την παρούσα μηνυτήρια αναφορά κατά παντός υπευθύνου σχετικά με τις πράξεις και παραλείψεις που αναφέρονται εκτενώς και αναλυτικά ανωτέρω καθώς και όπως δηλώσει παράσταση πολιτικής αγωγής.
Ακολουθούν οι υπεύθυνες δηλώσεις νομιμοποίησής μας
Μάρτυρες προτείνουμε, με επιφύλαξη, όπως συμπληρώσουμε, στην πορεία της υποθέσεως, τους:
1. Τον Αξιότιμο κ. Καθηγητή του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, Σπυρίδωνα Ραψομανίκη, Τακτικό καθηγητή Πολυτεχνικής Σχολής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, Διευθυντή Εργαστηρίου, Ατμοσφαιρικής Ρύπανσης και Αντιρρυπαντικής Τεχνολογίας Ατμοσφαιρικών Ρύπων, Τμήμα Μηχανολόγων Περιβάλλοντος.
2. Τον επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας «Εφαρμοσμένης Περιβαλλοντικής Γεωχημείας», του τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών , Καθηγητή Α. Κελεπερτζή.
3. Τον Καθηγητή Α.Κ. Οικονομόπουλο.
Συνήγορο πολιτικής αγωγής, πληρεξούσιο και αντίκλητό μας, διορίζουμε την δικηγόρο Αθηνών, Ουρανία Κατσαρού του Γεωργίου, κάτοικο Νέας Φιλαδέλφειας, οδός Τρώαδος αριθ. 21.
Αθήνα, 14.10.2010
Η πληρεξούσια δικηγόρος Οι μηνυτές
Πηγή E-mail
Σχετικά:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε τι σκέπτεστε...