Ελλάδα, η αρένα του παραλόγου...

Επειδή πολλοί μιλάνε για τα λαμόγια της ΕΡΤ... Αναρωτιέμαι αν είναι δυνατόν για 10 σκάρτους ανάμεσα σε 100 εργαζόμενους, πρέπει να απολυθούν όλοι; Ακόμη και αν μόνο 20 είναι οι μη σκάρτοι, θα πρέπει να πληρώσουν -όντας αθώοι- εξαιτίας των 80 λαμογιών; Τότε ποιά η διαφορά της δημοκρατίας από τον Χίτλερ ή τον Στάλιν; Αναρωτιέμαι, αν αυτή η λογική είναι λογική υπέρ των πολιτών, υπέρ του δημοκρατικού πολιτεύματος ή υπέρ των απολυταρχικών καθεστώτων που ξεπερνούν ακόμη και τις χούντες.

Αν δεν μπορούμε να είμαστε δίκαιοι όταν απαιτείται, για να σώσουμε έναν αθώο, τότε πως μπορούμε να περιμένουμε να μας αντιμετωπίσουν δίκαια (όταν το χρειαστούμε) ενώ θα είμαστε αθώοι...; Λυπάμαι πολύ, αλλά τα ποσά της χρόνιας προπαγάνδας και η εκτελεστική δεινότητα των πολιτικών (με τη βοήθεια των κατάλληλων επιστημόνων ψυχολογίας του πλήθους) τείνουν να γίνουν οι ταφόπλακες της λογικής, της ίδιας μας της ζωής, του πολιτεύματος και της πατρίδας μας.

Από σήμερα άλλοι 2.500 συμπατριώτες μας βγήκαν στην ανεργία. Λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ να χαρώ με αυτή την είδηση, όταν οι μονίμως μη εργαζόμενοι που μας κυβερνούν συνεχίζουν να λαμβάνουν απρόσκοπτα τους μισθούς τους και να μας περιγελούν (από τα κανάλια των διαπλεκόμενων και υπερχρεωμένων καναλαρχών νταβατζήδων μεγαλοεργολάβων), ευφραινόμενοι με την λήθη αλλά και την υπολειτουργία του εγκεφάλου μας.

Πραγματικά, λυπάμαι πολύ, επειδή διαπιστώνω πως είμαι πολίτης μιάς χώρα που έχει γίνει ένα τεράστιο αμφιθέατρο -σύγχρονο κολοσσαίο- όπου καθημερινά θυσιάζονται και άλλοι συμπατριώτες, ενώ τα πλήθη ζητούν κι άλλο αίμα, αγνοώντας πως... έρχεται η σειρά τους.

Κωνσταντίνος

Πηγή