Τα γενέθλια μιας παράταξης που κατάντησε τη χώρα πτυελοδοχείο της Ευρώπης

Αφού πρώτα τα έκαναν όλα μαντάρα.

Αφού στη συνέχεια κούρεψαν με την ψιλή τα πορτοφόλια και το μέλλον των σκληρά εργαζόμενων ελλήνων.
Αφού προστάτεψαν ως κόρη οφθαλμού την εκλογική τους πελατεία.
Αφού, ακόμα και στο χείλος της καταστροφής εξακολουθούσαν να διορίζουν τα «παιδιά» τους.

Και αφού ...
μετέτρεψαν την χώρα σε ζωντανή ταινία αληθινού τρόμου, επικών, χρονικών, διαστάσεων.

Και αφού, τέλος κατέληξαν σε εκλογικά ποσοστά μικροσκοπικού κόμματος με προοπτική να μετατραπούν σε φράξια.

Τώρα γιορτάζουν τα γενέθλια μιας παράταξης που άρχισε την καριέρα της διακηρύσσοντας την κοινωνική Αλλαγή για να καταλήξει σε μια τεραστίων διαστάσεων ζωντανή, ανάλγητη, χοντρόπετση μπουλντόζα που παραλίγο να αφανίσει ολόκληρη την χώρα.

Η υποκρισία πορεύεται με την ελληνική και πέτσινη σοσιαλιστική πολιτική. Γιατί λέει η πρώτη ηλιαχτίδα συμβολίζει την «εθνική κυριαρχία και ακεραιότητα». Η δεύτερη την «Δημοκρατία και λαϊκή κυριαρχία». Η τρίτη το «Κράτος Δικαίου». Η τέταρτη «Κοινωνική δικαιοσύνη, συνοχή και αλληλεγγύη». Η πέμπτη την «Ελλάδα της δημιουργίας, της εργασίας, της ανάπτυξης». Η έκτη την «ευρωπαϊκή φυσιογνωμία και πορεία της χώρας». Και η έβδομη την «Οικολογική ευαισθησία».
Γελάτε; Καλά κάνετε. Να γελάτε με τον εαυτό σας που τους ψηφίζατε όλα αυτά τα χρόνια. Και αφού πρώτα αυτομουντζωθείτε στο τέλος να αναρωτηθείτε:

Μπας και μας εκλαμβάνουν ως κορόιδα; Παίζει κι αυτό.

Μπας και ζουν σ ένα παράλληλο σύμπαν; Οπωσδήποτε αυτό.

Μπας και πιστεύουν - και δικαίως από την μεριά τους - ότι ο Ελληνας πάσχει από αμνησία και ότι «πάλι με καιρούς πάλι δικά μας θα ναι»; Αυτό κι αν παίζει.

Μπας δηλαδή και είμαστε αδιόρθωτα κωθώνια; Και κάτι περισσότερο θα έλεγα.

Ετσι κι αλλιώς, ένας τίτλος ταιριάζει γάντι σε όλη αυτή την θεατρική υποκρισία. Ενας τίτλος από το αριστούργημα του Τζορτζ Ρομέρο «Η νύχτα των ζωντανών νεκρών». Δηλαδή ζόμπι.

Αγαπητέ μου. Εσένα το λέω. Που κοπανάς το κεφάλι σου στον τοίχο. Επειδή ακόμα δεν έχεις βρει τις αιτίες που σε κατάντησαν το πτυελοδοχείο της Ευρώπης. Εμείς χαϊβάνια. Εκείνοι ζόμπι. Μεθερμηνευόμενο πάει να πει γύρισε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι!
[Του Δημήτρη Δανίκα από tovima.gr]
Πηγή