Παρασκευή 5 Ιουλίου 2013

Κώδικας αποκρυπτογράφησης

Κώδικας αποκρυπτογράφησης
Έρχεται κάποιος και λέει:....
- «Είναι απαράδεκτο να δίδονται τα δημόσια έργα με απευθείας αναθέσεις». Έχει δίκιο.
- «Είναι απαράδεκτο να προσλαμβάνονται υπάλληλοι για ψηφοθηρικούς λόγους». Έχει δίκιο.
- «Είναι απαράδεκτο οι δημόσιοι υπάλληλοι να μην απολύονται όταν κλέβουν». Έχει δίκιο.
- «Η χώρα πρέπει να κάνει οικονομίες για να αντεπεξέλθει στην κρίση χρέους». Έχει δίκιο.

Όμως αυτός που το λέει είναι ο ηγέτης του ενός ή του άλλου από τα δύο κόμματα που για χρόνια κατακτούσαν την εξουσία γιατί έδιναν τα δημόσια έργα στους φίλους τους, διόριζαν μέλη του κόμματός τους, δεν απέλυαν δημοσίους υπαλλήλους για να μην δημιουργήσουν προβλήματα στους διορισθέντες δικούς τους, σπαταλούσαν γενικά το δημόσιο χρήμα προς όφελος των δικών τους ανθρώπων και συμφερόντων. Πώς θα εκλάβουμε τα λεγόμενα του εν λόγω ηγέτη;

Είτε πρόκειται για ειλικρινή μεταμέλεια· είτε δεν εννοεί αυτό που λέει.

  • Αν είναι μεταμέλεια, κινδυνεύει να μην επανεκλεγεί. 
  • Αν όντως πάψει να πλουτίζει εργολάβους αφοσιωμένους στο κόμμα του, αυτοί ίσως στραφούν στο άλλο κόμμα. 
  • Αν δεν τακτοποιεί πια τα δικά του παιδιά, ίσως οι πεποιθήσεις τους στραφούν στο άλλο κόμμα. 
  • Αν δεν καλύπτει την οκνηρία των δικών του διορισμένων, ίσως φύγουν προς το άλλο κόμμα. 
  • Αν δεν χρησιμοποιεί το δημόσιο χρήμα για να πλουτίζει τα μέλη τού κόμματός του, ίσως συνεχίσει να το κάνει το άλλο κόμμα. 

Δυστυχώς, οι κανόνες του δικομματισμού δεν αφήνουν πολύ χώρο για μεταμέλειες.

Ως τώρα τα δύο μεγάλα κόμματα δεν κέρδιζαν τις εκλογές χάρη στις ιδέες τους. Πριν από την κρίση, γιατί άραγε εκπροσωπούσε τη «δεξιά» η Ν.Δ. και όχι το Κόμμα των Φιλελευθέρων; Γιατί άραγε έπαιρνε το χρίσμα της «Αριστεράς» το ΠΑΣΟΚ και όχι ο Συνασπισμός; Επειδή δεν αντιπροσώπευαν απλώς κάποιες πολιτικές ιδέες. Η Ν.Δ. δεν είναι γνήσια φιλελεύθερη, το ΠΑΣΟΚ δεν είναι πραγματικά σοσιαλιστικό, ποτέ δεν εννοούν ό,τι λένε επίσημα. Είναι μάλλον ομάδες αλληλοϋποστήριξης. Έτσι, όταν ο ηγέτης ενός από τα δύο αυτά κόμματα λέει κάτι, οι αποδέκτες ξέρουν πως δεν εννοεί ό,τι λέει. Ξέρουν όμως και να αποκρυπτογραφούν τι ακριβώς εννοεί.

Εδώ και χρόνια η πελατειακή πρακτική έχει δημιουργήσει τον δικό της κώδικα αποκρυπτογράφησης.
«Είναι απαράδεκτο να δίδονται τα δημόσια έργα με απευθείας αναθέσεις» ερμηνεύεται ως
«δεν πρέπει να δίδονται σε εργολάβους της άλλης ομάδας συμφερόντων».
«Είναι απαράδεκτο να προσλαμβάνονται υπάλληλοι για ψηφοθηρικούς λόγους» ερμηνεύεται ως
«να προσλαμβάνονται μόνο δικοί μας, όχι άσχετοι» («διορίζαμε αριστερούς»).
«Είναι απαράδεκτο οι δημόσιοι υπάλληλοι να μην απολύονται όταν κλέβουν» ερμηνεύεται ως
«να προστατεύουμε τους επίορκους μόνο της δικής μας ομάδας συμφερόντων».
«Η χώρα πρέπει να κάνει οικονομίες για να αντεπεξέλθει στην κρίση χρέους» ερμηνεύεται ως
«τώρα που έσφιξαν τα πράγματα, θα διορίζουμε αποκλειστικά και μόνο δικούς μας».


Ένα παράδειγμα: «Κλείνουμε την ΕΡΤ γιατί απασχολεί ανθρώπους που διορίστηκαν για ψηφοθηρικούς λόγους (είναι "άντρο διαφθοράς")· θα ιδρύσουμε μια άλλη εταιρεία με λιγότερους υπαλλήλους» ερμηνεύεται ως «τώρα που πρέπει να κάνουμε οικονομίες, δεν έχουμε την πολυτέλεια να διορίζουμε άλλους πέρα από τους δικούς μας· πρέπει λοιπόν να ιδρύσουμε μια νέα ΕΡΤ όπου θα διοριστούν αποκλειστικά και μόνο δικοί μας άνθρωποι».

Του Γιώργου Φαράκλα* για την Εφημερίδα "Αυγή"
*Ο Γιώργος Φαράκλας διδάσκει πολιτική φιλοσοφία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Γράψτε τι σκέπτεστε...