Στην ίδια έκθεση που παραδέχονται ότι καταδίκασαν έναν λαό στην ανέχεια, για να προλάβουν οι τράπεζες να ξεφορτωθούν τα ομόλογα, στην ίδια αυτή έκθεση, με το ίδιο μελάνι, ζητούν να δοθεί η χαριστική βολή. Απαιτεί το ΔΝΤ να αυξηθούν οι τιμές σε όλα τα προϊόντα και τις υπηρεσίες πρώτης ανάγκης και τούτο δεν είναι οικονομικός δογματισμός, δεν είναι καν διαστροφή, είναι επίδειξη πολιτικής δύναμης....
Τι είναι αυτό που δίνει σε κάποιον το θράσος να ζητάει από έναν λαό να ανεχθεί την εξόντωσή του; Διότι περί εξόντωσης πρόκειται. Αν περάσουν όσα ζητάει το ΔΝΤ, αν αυξηθεί από 11% έως 12,5% ο ΦΠΑ στα τρόφιμα, τα φάρμακα, το νερό, το ηλεκτρικό ρεύμα, το φυσικό αέριο, τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, αν συμβούν αυτά σε μια χώρα όπου το 40% του πληθυσμού είναι φτωχό ή απειλείται άμεσα από τη φτώχεια, ε τότε αδέρφια, θα θρηνήσουμε θύματα. Κυριολεκτικώς.
Επαναλαμβάνω: Πού βρίσκουν το θράσος να μας ζητούν να αποδεχτούμε την εξόντωσή μας; Καταρχάς τους το δίνουν οι κυβερνήτες μας, ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος και ο Κουβέλης, που το μόνο που βρήκαν να πουν για τις αποκαλύψεις του ΔΝΤ ήταν ότι αυτά αφορούσαν το πρώτο Μνημόνιο και ότι εμείς τα διορθώνουμε από μόνοι μας τα λάθη, γι' αυτό και βλέπουμε φως στο βάθος του τούνελ. Εγώ πάντως στο βάθος του τούνελ δεν βλέπω κανένα φως, βλέπω μόνο τον Φώτη να κρατάει τα Μνημόνια με την ευλάβεια που κρατούσε ο Μωυσής τις πλάκες με τις δέκα εντολές.
Τους το καλλιεργούν το θράσος οι κυβερνήτες μας, τους το καλλιεργούμε όμως και εμείς, που έχουμε χωθεί στους καναπέδες μας και δεν ξεκολλάμε ούτε με λοστό. Ο συλλογισμός τους είναι απλός: Αυτοί που ανέχθηκαν τις αλλεπάλληλες μειώσεις των μισθών και των συντάξεων, την πλήρη αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, τα χαράτσια της ΔΕΗ, το ξεπούλημα του νερού και του ρεύματος, αυτοί οι ίδιοι θα δεχθούν και τις νέες αυξήσεις. Θα τους πιέσουμε, θα τους πατήσουμε, θα τους φτάσουμε στα όριά τους, να δούμε αν το πειραματόζωο θα αντέξει μέχρι το τέλος.
Κατόπιν τούτων, οι εκδοχές είναι δύο: Το πειραματόζωο ή θα τους δαγκώσει ή θα ψοφήσει.
Ανανδρανιστάκης Γ.Τι είναι αυτό που δίνει σε κάποιον το θράσος να ζητάει από έναν λαό να ανεχθεί την εξόντωσή του; Διότι περί εξόντωσης πρόκειται. Αν περάσουν όσα ζητάει το ΔΝΤ, αν αυξηθεί από 11% έως 12,5% ο ΦΠΑ στα τρόφιμα, τα φάρμακα, το νερό, το ηλεκτρικό ρεύμα, το φυσικό αέριο, τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, αν συμβούν αυτά σε μια χώρα όπου το 40% του πληθυσμού είναι φτωχό ή απειλείται άμεσα από τη φτώχεια, ε τότε αδέρφια, θα θρηνήσουμε θύματα. Κυριολεκτικώς.
Επαναλαμβάνω: Πού βρίσκουν το θράσος να μας ζητούν να αποδεχτούμε την εξόντωσή μας; Καταρχάς τους το δίνουν οι κυβερνήτες μας, ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος και ο Κουβέλης, που το μόνο που βρήκαν να πουν για τις αποκαλύψεις του ΔΝΤ ήταν ότι αυτά αφορούσαν το πρώτο Μνημόνιο και ότι εμείς τα διορθώνουμε από μόνοι μας τα λάθη, γι' αυτό και βλέπουμε φως στο βάθος του τούνελ. Εγώ πάντως στο βάθος του τούνελ δεν βλέπω κανένα φως, βλέπω μόνο τον Φώτη να κρατάει τα Μνημόνια με την ευλάβεια που κρατούσε ο Μωυσής τις πλάκες με τις δέκα εντολές.
Τους το καλλιεργούν το θράσος οι κυβερνήτες μας, τους το καλλιεργούμε όμως και εμείς, που έχουμε χωθεί στους καναπέδες μας και δεν ξεκολλάμε ούτε με λοστό. Ο συλλογισμός τους είναι απλός: Αυτοί που ανέχθηκαν τις αλλεπάλληλες μειώσεις των μισθών και των συντάξεων, την πλήρη αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, τα χαράτσια της ΔΕΗ, το ξεπούλημα του νερού και του ρεύματος, αυτοί οι ίδιοι θα δεχθούν και τις νέες αυξήσεις. Θα τους πιέσουμε, θα τους πατήσουμε, θα τους φτάσουμε στα όριά τους, να δούμε αν το πειραματόζωο θα αντέξει μέχρι το τέλος.
Κατόπιν τούτων, οι εκδοχές είναι δύο: Το πειραματόζωο ή θα τους δαγκώσει ή θα ψοφήσει.
Πηγή:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε τι σκέπτεστε...