Τετάρτη 19 Ιουνίου 2013

Έχασα ακόμα και τα τσιγάρα μου


douloiΈνας 30άρης με μισοτελειωμένες σπουδές, αλλά μεγάλη εργασιακή εμπειρία. Είχα να παινεύομαι ότι δούλευα από 18 ετών, από καφετέριες και μπαράκια μέχρι μικρομεσαιές εταιρείες και πολυεθνικές. Πάντοτε διεκδικούσα την οικονομική -με όλα τα συμπαρομαρτούντα- ανεξαρτησία μου, φτάνοντας πριν μερικά χρόνια ν’ ανοίξω κι ένα δικό μου μικρό καφέ....

Ποτέ μέχρι πριν μερικούς μήνες δεν είχα νιώσει άνεργος, άεργος, περιττός. Δεν είχα βιώσει την ανασφάλεια της επόμενης μέρας και της άδειας τσέπης, ανήμπορος να καταναλώσω, να μετακινηθώ, να ταξιδέψω, να ζήσω. Φτάνοντας στο κατώφλι των 30 -θαρρείς από μια συμπαντική τραγική ειρωνία του timing-, έχασα ό,τι μέχρι τώρα θεωρούσα δεδομένο, ακόμη και τα τσιγάρα μου.
Είναι απάνθρωπο το συναίσθημα της ανεργίας. Να νιώθεις ότι οι παραγωγικές σου δυνατότητες και το μεράκι σου είναι αχρείαστα σε μια κοινωνία που καταρρέει. Να αναγκάζεσαι να ζεις στις σκιές, σε μια νωθρότητα ψυχαναγκαστική. Νιώθω αυτή η κατάσταση να με καταπίνει και να με ξεπερνά. Νιώθω να χάνω τον ορίζοντα και τον προσανατολισμό μου. Βλέπω τα όνειρα, τις επιδιώξεις, ακόμη και τις βιοποριστικές ανάγκες ή τις μικρές εκδρομές μου να παίρνουν επ΄αόριστον αναβολή. Και είναι κυρίως αυτή η αοριστία και η αβεβαιότητα που κάνουν την κατάσταση ανυπόφορη.
Θυμάμαι τον εαυτό μου πώς ήταν πριν και τον σιχαίνομαι. Νόμιζα ότι τα καταλάβαινα όλα, νόμιζα ότι ήλεγχα τις καταστάσεις, ήμουν ένας δίκαιος κριτής των πάντων, κι όταν έβλεπα την ασχήμια και την ανέχεια, αμπελοφιλοσοφούσα από θέση ισχύος. Τώρα εισπράττω τη Θεία Δίκη και φοράω τα ξεφτισμένα απομεινάρια μιας γιαλαντζί καταναλωτικής μανίας. Εκείνη την ελαφρόμυαλη περίοδο θεωρούσα ότι καθείς παίρνει αυτό που του αξίζει. Νομίζω όμως ότι σε κανέναν δεν αξίζει να βουλιάζει στον Καιάδα της κοινωνικής απομόνωσης.
Ξέρω ότι πολλοί γύρω μου βρίσκονται σε χειρότερη μοίρα και τους συναισθάνομαι.
Αυτό το Ημερολόγιο πρέπει να το διαβάσουν κυρίως όσοι βρίσκονται (ακόμη) στην αντίπερα όχθη. Για να ξυπνήσουν και να δουν τη λαίλαπα που έρχεται με δρασκελιές, πριν να είναι απελπιστικά αργά…
Δύσκολος
imerologioanergou.gr
Πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Γράψτε τι σκέπτεστε...