Πληρώνουμε έργα που δεν έγιναν!

Σε εποχή που ο Έλληνας πολίτης ζει σε μία διαρκή αιμορραγία βλέποντας να του παίρνουν και το τελευταίο του ευρώ «για να σωθεί η χώρα», το ελληνικό κράτος πετάει κυριολεκτικά από το παράθυρο εκατομμύρια ευρώ για έργα που δεν έγιναν, για έργα-φαντάσματα, αλλά και για έργα που οι εργολάβοι τους πληρώνονται για να μην τα κάνουν ποτέ.

Ανοίγει από σήμερα ο φάκελος ενός τεράστιου σκανδάλου που έχει τίτλο «πληρωμένα έργα-μαϊμού». Πρωταγωνιστές του σκανδάλου πολιτικοί παράγοντες και μεγάλοι, γνωστοί επιχειρηματίες στο χώρο των κατασκευών....

Έργα τα οποία κόστισαν δεκάδες εκατομμύρια ευρώ, επιβάρυναν τον κρατικό προϋπολογισμό, τα πληρώσαμε όλοι με το αίμα μας –αλλά δεν θα τα δούμε ποτέ. Οι εργολάβοι τους όμως τα πήραν τα λεφτά τους. Και όσοι δεν τα πήραν σέρνουν το ελληνικό κράτος στα δικαστήρια διεκδικώντας ήδη 3 δισ. ευρώ.

Περίπτωση πρώτη: η υποθαλάσσια αρτηρία Θεσσαλονίκης. Μία υπόγεια σήραγγα κάτω από την επιφάνεια του Θερμαϊκού Κόλπου, συνολικού μήκους 6,5 χλμ, που σχεδιάστηκε για να συνδεθεί η ανατολική με τη δυτική πλευρά της Θεσσαλονίκης. Στόχος της να αποσυμφορηθεί ο συγκοινωνιακός εφιάλτης που ζει καθημερινά η συμπρωτεύουσα και η ταλαιπωρία που προκαλείται στο επιβατικό κοινό.

Το έργο αυτό, που δεν θα γίνει ποτέ, κόστισε ήδη σε όλους μας 43.748.474 ευρώ και είναι το ποσό που επιδίκασαν τα αρμόδια δικαστήρια στην εταιρεία «Θερμαϊκή Οδός Α.Ε» που είχε αναλάβει την κατασκευή του έργου.

Ίσως είναι το ακριβότερο έργο στον κόσμο που δεν έγινε ποτέ και η ανάθεσή του έγινε με τη μέθοδο της «σύμβασης παραχώρησης» τον Οκτώβρη του 2006.

Δηλαδή το δημόσιο με αυτή τη σύμβαση παραχώρησης δίνει το δικαίωμα σε ιδιώτες για την κατασκευή και κυρίως την εκμετάλλευση μέσω διοδίων δημόσιων έργων, για 30 χρόνια, συγχρηματοδοτώντας όμως το κράτος και μέρος της υλοποίησής τους.

Τη σχετική σύμβαση είχε υπογράψει στις 31/10/2006 ο τότε υπουργός ΥΠΕΧΩΔΕ κ. Γιώργος Σουφλιάς, αλλά ο σημερινός υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης κ. Αντώνης Μανιτάκης, σαν καθηγητής τότε της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ, είχε προσφύγει στο ΣτΕ ζητώντας να ακυρωθεί η απόφαση κατασκευής της υποθαλάσσιας σήραγγας, καθώς προβλεπόταν η κατεδάφιση τριών διατηρητέων κτηρίων. Και κάπου εκεί άρχισαν τα προβλήματα. Τελικά το έργο δεν κατασκευάστηκε, αλλά κοστίζει ήδη περίπου 50 εκατομμύρια στον ελληνικό λαό με αποδέκτη του ποσού αυτού την εταιρεία «Θερμαϊκή Οδός Α.Ε» στην οποία συμμετέχουν οι κάτωθι εταιρείες:

Ελληνική Τεχνοδομική ΤΕΒ Α.Ε (μετονομάστηκε σε ΕΛΑΚΤΩΡ), με ποσοστό 50%

Boskalis International με ποσοστό 17,5%, ολλανδικών συμφερόντων

Archirodon group με ποσοστό 32,5%.

Πώς φτάσαμε τώρα να διεκδικούνται από κατασκευαστές 3 δισ. ευρώ για έργα που δεν έγιναν ποτέΠηγή