«Αγαπήσαμε το χαβιά­­­ρι, αλλά πέσαμε στην παγίδα της υπερβολής»

Την κρίση και την κατάσταση στην Ελλάδα σχολιάζει ο Γ. Σμαραγδής

Για τον ρόλο της τέχνης στον καιρό της κρίσης, τους ήρωες του σήμερα, για τις παγίδες που πέσαμε ως λαός μιλά ο σκηνοθέτης των επιτυχιών «Καβάφης», «Ελ Γκρέκο», «Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι», Γιάννης Σμαραγδής και δηλώνει πως το μέλλον της ανθρωπότητας είναι το υγιές παρελθόν της, που είναι η Ελλάδα....

Ακολουθούν αποσπάσματα της συνέντευξής του στο Έθνος της Κυριακής.

Εδώ και αρκετά χρόνια ασχολείστε με σπουδαίους, χαρισματικούς Ελληνες. Εχουμε ξεμείνει σήμερα από μεγάλους Ελληνες;

Οχι, καθόλου δεν έχουμε ξεμείνει... Αν θέλετε να δείτε ποιος ή ποιοι είναι οι σημερινοί μεγάλοι Ελληνες, δεν έχετε παρά να κοιτάξετε ποιον ή ποιους πετροβολούσαν «οι μολυσμένες γραφίδες των καιρών μας» και αμέσως θα δημιουργήσετε τον ορατό κατάλογο των υπέροχων Ελλήνων π.χ. Βαγγέλης Παπαθανασίου... Ακόμα και «ο ξένος» τον είπαν οι αχρείοι.

Υπάρχει εν ζωή Ελληνας ή Ελληνίδα πολιτικός που θα σκεφτόσασταν να μεταφέρετε το στόρι του στη μεγάλη οθόνη;

Ναι, υπάρχει... Αλλά ας αφήσω τον χρόνο να μας δείξει.

Εχουμε λόγους να παραμένουμε υπερήφανοι ως Ελληνες; Είστε περήφανος ως Ελληνας;

Εχουμε άπειρους λόγους να είμαστε υπερήφανοι ως Ελληνες... Αρκεί να κοιτάξουμε την Ελλάδα και τον πολιτισμό μας με τα δικά μας μάτια και όχι με τα κάθε φορά «μοδάτα» γυαλιά των ξένων... Αν είμαι υπερήφανος που είμαι Ελληνας; Ερώτηση είναι αυτή σ' έναν Ελληνα που ζει και αναπνέει μόνο για να υπηρετήσει τη χώρα του μέσα από τη μεγάλη λαϊκή τέχνη που μου χαρίστηκε, τον κινηματογράφο;

Ποια χαρακτηριστικά έχει σήμερα ένας «ήρωας»; Τι τον ξεχωρίζει; Θα μπορούσε λόγου χάρη να υπάρξει ένας Βαρβάκης;

Μα υπάρχουν Βαρβάκηδες... μόνο που είναι λιγότεροι και δρουν χωρίς τυμπανοκρουσίες. Δεν έχετε παρά να ψάξετε στον μεγάλο απόδημο Ελληνισμό της διασποράς, εκεί κυρίως θα τους βρείτε... Μα και ο Βαρβάκης Ελληνας της διασποράς δεν ήταν; Οταν οι Ελληνες είναι εκτός εστίας, γίνονται καλύτεροι Ελληνες, καλύτεροι πατριώτες...

Ποιος ο ρόλος της τέχνης στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε; Ποια η δύναμή της και κατά πόσο έχει καταστεί πολυτέλεια;

Ο Ελύτης έλεγε: «Η τέχνη δεν μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Αυτός αλλάζει με τις πράξεις... Η τέχνη όμως μπορεί να αλλάξει τις συνειδήσεις. Και οι συνειδήσεις είναι που κατευθύνουν τις πράξεις». Η δύναμη της τέχνης είναι να κρατάει δροσερή την ψυχή για να μη στεγνώσει από τις δυσκολίες της ζωής...

Σαν λαός «αγαπήσαμε το χαβιάρι»; Θέλω να πω, πέσαμε στην «παγίδα» του ακριβού αυτοκινήτου, των πολυτελών κατοικιών και εξοχικών;

Ναι, πέσαμε στην παγίδα της ευμάρειας και του υπερκαταναλωτισμού... Ομως μας έσπρωξαν «οι αλλότριοι δανειστές-κερδοσκόποι» απαλά και γλυκά γλυκά. Και ύστερα, ήρθε ο λογαριασμός με πολλούς δυσβάσταχτους τόκους...

Στο διαδίκτυο σας ψήφισαν τον πιο δημοφιλή Ελληνα καλλιτέχνη. Πώς αισθάνεστε γι' αυτό;

Το να σε ψηφίζουν ως τον πιο δημοφιλή καλλιτέχνη στη χώρα σου είναι τιμή και ευθύνη. Νομίζω ότι μ' αυτό τον τρόπο οι Ελληνες μου στέλνουν ως αντίδωρο την αγάπη που τόσο ως άνθρωπος όσο και ως σκηνοθέτης μέσα από το έργο μου προσπαθώ να στείλω: Αγάπη για τους συνανθρώπους μας, αγάπη για τη μεγάλη μήτρα, την Ελλάδα...

Υπάρχει κάποιο ηθικό δίδαγμα στην κρίση;

Ναι, να φύγουμε από το ιδιοτελές ΕΓΩ και να επιστρέψουμε στο γεννοβόλο και λυτρωτικό ΕΜΕΙΣ. Να ξαναβρούμε την αγάπη μας για τους άλλους.

Εχετε μια ξεκάθαρη εκτίμηση, μετά και από όσα συνέβησαν στην Κύπρο, για το πού οδηγείται το πράγμα; Ημασταν ένα διεφθαρμένο κράτος που τώρα πληρώνει τις αμαρτίες του ή υπάρχει ένα οργανωμένο σχέδιο «υποδούλωσής» μας;

Και τα δυο συμβαίνουν, δυστυχώς...

Αν γυρίζατε ταινία για όσα συνέβησαν την τελευταία τριετία, τι τίτλο θα είχε και ποιοι οι πρωταγωνιστές;

«Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει...»

Στις δημοσκοπήσεις μικρό προβάδισμα έχει ο ΣΥΡΙΖΑ και καταλληλότερος για πρωθυπουργός βγαίνει ο Αντώνης Σαμαράς. Αν γίνονταν αύριο εκλογές, ξέρετε τι θα ψηφίζατε;

Βεβαίως και ξέρω... Θα ψηφίσω πατριωτικά... Και όχι κομματικά!!!

Ποια στροφή πήραμε λάθος και φτάσαμε στη Χρυσή Αυγή;

Λυπάμαι που το λέω, αλλά πληρώνουμε τα χαλασμένα αντανακλαστικά του κράτους με την απόλυτη αδιαφορία προς το μεταναστευτικό πρόβλημα, και να πούμε ότι σωστά η Αριστερά προασπιζόταν τους μετανάστες όταν ήταν αδύναμοι... (και λίγοι). Οταν όμως εκείνοι πολλαπλασιάστηκαν, και έγιναν οι κάτοικοι του κέντρου αδύναμοι, η ευρύτερη Αριστερά (την οποία έχω υπηρετήσει και έχω στηρίξει από τότε που ξέρω τον εαυτό μου) συνέχιζε να υπερασπίζεται μόνο τους μετανάστες και όχι τους ταλαιπωρημένους κατοίκους του κέντρου... Ετσι άφησε χώρο για τους χρυσαυγίτες...

Ποιο είναι το πιο πολύτιμο περιουσιακό σας στοιχείο;

Η πίστη... κινεί βουνά και ενεργοποιεί ευεργετικά τις θετικές δυνάμεις του Σύμπαντος, και αυτό ισχύει για όλους τους ανθρώπους.

Υπάρχει ελπίδα για την Ελλάδα;

Το μέλλον της ανθρωπότητας είναι το υγιές παρελθόν της, που είναι η Ελλάδα. Θέλουν δεν θέλουν, εκεί θα καταφύγουν.

Πηγή