Το θέμα είναι πολύ απλό. Πάντα θα θέλαμε να είχαμε προβλέψει το μέλλον μας και να πορευτούμε ανάλογα με αυτό. Είναι όμως ελάχιστες οι φορές που μπορούμε να το κάνουμε....
Στις σχέσεις μας δεν μπορούμε να προβλέψουμε τίποτα. Ούτε πώς θα είμαστε εμείς μετά από δέκα χρόνια, ούτε πώς θα είναι ο/η σύντροφός μας, ούτε τις ανάγκες μας, ούτε τις ανοχές μας, ούτε τα ίδια μας τα μυαλά.
Είναι όμως κάτι που δεν χρειάζεται καμία πρόβλεψη. Το θέμα γυναίκα-μητέρα-παιδί.
Μετά από 16ετή ενασχόλησή μου με το «άθλημα», βλέπω γύρω μου γυναίκες/μητέρες, παρατημένες, ατημέλητες, στρουμπουλές (έως πολύ παχουλές), παραδομένες, κουρασμένες, (μόνιμα) εκνευρισμένες και με μόνιμο θέμα συζήτησης τις παιδικές αρρώστιες, τις παιδικές επιδόσεις, τα φάρμακα, τα διαβάσματα, τα φροντιστήρια κλπ.
Ο πρώτος πληθυντικός δε, είναι ο μόνος τρόπος που μπορούν να επικοινωνούν: «περπατήσαμε», «βγάλαμε δοντάκια», «είπαμε μπα», «διαβάσαμε», «χορέψαμε», «κολυμπήσαμε», «κατουρηθήκαμε», «κάναμε μπάνιο χωρίς μπρατσάκια» κλπ.
Ποιος άντρας περίμενε ποτέ ότι η γυναίκα του, το τεκνάκι που πριν από 15 χρόνια δεν κατέβαινε από τα τραπέζια των bar της Μυκόνου, θα νυστάζει από τις 9, θα μιλάει μόνο για το παιδί της, θα πλήττει στα μπαράκια, δεν θα της αρέσουν οι μηχανές και δεν θα χωράει στα φαρδιά XXL ρούχα της;
Εδώ λοιπόν έρχεται και το μοναδικό σημείο πρόβλεψης του μέλλοντος στις προσωπικές μας σχέσεις:
Αντί να χάνουμε τα χρόνια μας με το να παντρευόμαστε τεκνάκια, κάνουμε τη ζωή μας ανύπαντροι μαζί τους και τη στιγμή που αποφασίζουμε να κουλάρουμε και να οικογενειοποιηθούμε, παίρνουμε ένα «δοκιμασμένο μοντέλο» (slideshow), χωρισμένη δηλαδή με παιδί, τσεκάρουμε τα απαραίτητα (κιλά, σώμα, μυαλό, απαιτήσεις, σχέση με χρήμα, σχέσεις με πρώην σύζυγο, επαγγελματική κατάσταση, πεθερικά, φίλες κλπ) και αν μας κάνει, τότε συνάπτουμε μαζί του σοβαρή σχέση.
Είναι δε, από δύσκολο μέχρι απίθανο να σου «χαλάσει» στην πορεία. Ό,τι είναι να «βγάλει», θα το έχει «βγάλει», ό,τι είναι να πάρει, θα το έχει πάρει και ό,τι ζαβομάρα είναι να εκδηλώσει, θα την έχει ήδη εκδηλώσει. Παιδί αποκλείεται να θέλει και τη χρονική περίοδο που θα σε συναντήσει, είναι σίγουρο ότι θα επιθυμεί να ξαναζήσει τη ζωή που είχε ζήσει τότε, στα μπαράκια της Μυκόνου, με ένα παρεό πάνω απ’ το μπικίνι της και το μαυρισμένο αδύνατο κορμάκι της να επιθυμεί δύο απλά πράγματα: μια τρυφερή γυμνή αγκαλιά και μια ερημική παραλία, να του γδυθεί.
ΥΓ Γυναίκες μη βιάζεστε… Σύντομα θα ακολουθήσει ανάλογο αφιέρωμα για τις δικές σας επιλογές.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε τι σκέπτεστε...