Ο τρίτος δρόμος για την εκτροπή;

Κάτι δεν πάει καλά. Κάτι δεν πάει καθόλου καλά. Η κατάσταση μυρίζει μπαρούτι, θεσμικό μπαρούτι, που μόνο σε μια κάποιου τύπου εκτροπή θα μπορούσε να οδηγήσει. Τα στρατόπεδα διαμορφώνονται και παίρνουν θέση μάχης>>>

Η ΝΔ, με αφορμή τη συμπλήρωση 4 χρόνων από τη δολοφονία Γρηγορόπουλου, ανοίγει πόλεμο με το ΣΥΡΙΖΑ που ξεφεύγει απ’ την καθιερωμένη πολιτική αντιπαράθεση, εκδίδοντας μια εμπρηστική ανακοίνωση και επιτίθεται στο ΣΥΡΙΖΑ λες και πρόκειται για καμία οργάνωση τύπου…17 Νοέμβρη ή Ερυθρών Ταξιαρχιών.

Το ΠΑΣΟΚ αφού πρώτα έκανε ρυθμιστή της πολιτικής ζωής τον πρόδρομο της Χρυσής Αυγής, το ΛΑΟΣ, τώρα παίρνει «πρωτοβουλίες» και ζητάει να αντιμετωπιστεί η ΧΑ, ο ναζισμός και ο ρατσισμός με όρους ποινικού κώδικα.

Εν τω μεταξύ τις τελευταίες μέρες η Χρυσή Αυγή μέσω του κοινοβουλευτικού της εκπροσώπου Χρήστου Παππά δηλώνει το θαυμασμό της στη Χούντα των συνταγματαρχών, ενώ ο εκπρόσωπος τύπου Ηλίας Κασιδιάρης ζήτησε την αποφυλάκιση ενός εκ των πρωταιτίων του πραξικοπήματος, του Νικόλαου Ντερτιλή.

Όλα αυτά συμβαίνουν τη στιγμή που σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύονται η αγοραστική δύναμη των μισθωτών έχει μειωθεί κατά 50%. Δηλαδή στο διπλάσιο του ποσοστού που ο πρώην Γάλλος πρωθυπουργός Μισέλ Ροκάρ είχε ορίσει ως ποσοστό αφαίρεσης εισοδήματος πέραν του οποίου δε μπορεί να κυβερνηθεί με κοινοβουλευτικούς δημοκρατικούς όρους ένας λαός! Μάλιστα δεν πρέπει να θεωρηθεί τυχαίο ότι σχεδόν και τα τρία κυβερνητικά κόμματα αντιδρούν στο νέο φορολογικό νομοσχέδιο (!) και ειδικά με τις διατάξεις που αφορούν τα παιδιά αλλά και τη φορολόγηση των μεσαίου μεγέθους μισθωτών με 45%. Καθώς αν εφαρμοστεί ένα τέτοιο μέτρο αφαίρεσης εισοδήματος αυτής της κατηγορίας των εργαζομένων η συνέχεια θα γραφτεί όπως γράφονται στην ιστορία οι εκρήξεις των ηφαιστίων.

Το ενδιαφέρον είναι βέβαια ότι ο Αντώνης Σαμαράς «έκλεισε» το θέμα με την ομιλία του στο Ελληνοαμερικανικό επιμελητήριο. Εκεί είπε: «Δεν υπάρχει αυτό που ακούστηκε, για φόρο 45%, λέει, πάνω από 25 χιλιάδες ετήσιο εισόδημα. Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα. Είναι έξω από τις θέσεις μου. Είναι αντίθετο με τις ιδέες μου. Είμαι με τη μεσαία τάξη, δεν είμαι εναντίον της».

Αυτό που κάνει εντύπωση είναι το πρώτο ενικό πρόσωπο που χρησιμοποιεί ο πρωθυπουργός, αναφερόμενος στη σχέση του με τη μεσαία τάξη. Το πιο ανώδυνο που θα μπορούσε να σκεφτεί κάποιος είναι ότι ο Αντώνης Σαμαράς προσπαθεί να πάρει αποστάσεις απ’ το οικονομικό επιτελείο στο πλαίσιο της γνωστής επικοινωνιακής διαχείρισης ότι το φορολογικό νομοσχέδιο με τις επίμαχες διατάξεις είναι κατασκεύασμα των συμβούλων του υπουργείου οικονομικών. Αν όμως δε συμβαίνει αυτό τότε γιατί ο πρωθυπουργός που μιλάει με γλυκόλογα για τους συγκυβερνήτες του Ευάγγελο Βενιζέλο και Φώτη Κουβέλη τους αγνοεί παντελώς σ’ αυτή την περίπτωση που έχουν και ίδιες αντιδράσεις για το θέμα; Πρόκειται απλά για τη διαμόρφωση του εδάφους για το κόμμα Σαμαρά; ή πάει πιο «μακριά» η βαλίτσα;

Ένα είναι βέβαιο. Όπως φαίνεται το καταρρέων ΠΑΣΟΚ τελείωσε. Κατά συνέπεια απ’ τις δύο υπογραφές που έχει στα χέρια της η Μέρκελ, αυτή του Βενιζέλου και την άλλη του Σαμαρά, για την πιστή τήρηση της μνημονιακής πολιτικής, πρακτικό αντίκρισμα έχει μόνο αυτή του νυν πρωθυπουργού. Κατά συνέπεια ο άνθρωπος των δανειστών στη χώρα αυτή τη στιγμή είναι ο Αντώνης Σαμαράς, αυτός τουλάχιστον έχει επιφορτιστεί με το κύριος βάρος της εξυπηρέτησής τους. Με ότι αυτό σημαίνει για το ίδιο το πολίτευμα και τον κοινοβουλευτισμό.

Η πλάκα είναι –δεν θα είναι καθόλου πλάκα στην πραγματικότητα- ο Σαμαράς να αναλάβει δικτατορικού τύπου εξουσίες στα χέρια του στο όνομα της υπεράσπισης της δημοκρατίας! Κάτι σαν τον Περονισμό. Ανεξαρτήτως προσώπων πάντως, το πολιτικό κλίμα για μια τέτοια εξέλιξη καλλιεργείται συστηματικά. Είναι η ανιστόρητη θεωρία των δύο άκρων, που στην περίπτωσή μας εκτός από ανιστόρητη είναι και εκτός τόπου και χρόνου. Απ’ τη μια η Χρυσή Αυγή που ο ίδιος ο Αντώνης Σαμαράς τη νομιμοποίησε πολιτικά με την «ανακατάληψη των πόλεων» και απ’ την άλλη είναι η -κατά τη ΝΔ- καρικατούρα του ΣΥΡΙΖΑ. Ο τελευταίος στα μάτια της «βαθιάς δεξιάς» φαντάζει ως ελληνικός μπολσεβικισμός του 21^ουαιώνα.

Ποιος ξέρει; Όσοι μιλούν για τη «σκοτεινή πλευρά της Μεταπολίτευσης» να εννοούν αυτή καθ’ αυτή την κοινοβουλευτική δημοκρατία. Άλλωστε την τελευταία δεν τη χρειάζονται τα προτεκτοράτα.

Πηγή