Η κρίση μας έχει διαλύσει!

Ο αντίκτυπος του μνημονίου στη ζωή των Ελλήνων – Αυξάνονται οι αυτοκτονίες και οικογένειες διαλύονται

Αύξηση στις αυτοκτονίες και στις απόπειρες αυτοκτονιών, αύξηση στα αντικαταθλιπτικά φάρμακα και διάλυση οικογενειών, συνθέτουν την άλλη πλευρά της ζωής μας εξαιτίας της οικονομικής κρίσης....

Όπως αποκαλύπτει η ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια του Κέντρου Διά Βίου Εξέλιξη, κυρίως τον τελευταίο χρόνο όλο και περισσότεροι άνθρωποι –κάθε ηλικίας- καταφεύγουν στη βοήθεια των ειδικών νιώθοντας διαλυμένη τη ζωή τους σε κάθε επίπεδο: οικονομικό, κοινωνικό, προσωπικό.

«Η οικονομική μας εξασφάλιση είναι βασικό στοιχείο για την ευημερία και την αίσθηση της ασφάλειας από τη μία, αλλά και συχνά παράμετρος της προσωπικότητάς μας, μιας και δηλώνει τη θέση μας μέσα στην κοινωνία, την ισχύ μας αλλά και τα επιτεύγματα μας στη διάρκεια της ζωής μας. Οτιδήποτε αλλάζει αυτές τις ισορροπίες επηρεάζει την προσωπικότητα, τη σκέψη μας, τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τους άλλους αλλά και τον εαυτό μας», επισημαίνει η Λ. Ράγγα.

Αυτό που προκύπτει από τα στοιχεία της ειδησεογραφίας είναι το εξής τραγικό, κάτι που επιβεβαιώνει και η ψυχολόγος. «Αν εξαιρέσουμε τις περιπτώσεις των αυτοκτονιών λόγω ιστορικού ψυχιατρικής νόσου (διαγνωσμένης η μη), πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που βρίσκονται σε συναισθηματικό αδιέξοδο λόγω κρίσης, δεν αναζητούν στήριξη και βοήθεια από τους ειδικούς, οι οποίοι μπορούν να αναδείξουν τρόπους αντιμετώπισης και διαχείρισης της κρίσης».

Όπως και να' χει, το κυρίαρχο συναίσθημα των ημερών είναι η θλίψη. Και η θλίψη συνδέεται άμεσα με την απώλεια: «Η αβεβαιότητα, η έλλειψη προοπτικής, η ανασφάλεια και ο φόβος που προκύπτουν από την κρίση είναι παράγοντες κινδύνου, οι οποίοι μπορούν να οδηγήσουν σε ψυχικές διαταραχές», εξηγεί η ίδια.

Η οικονομική κρίση δεν αυτοκτονεί μόνον, αλλά διαλύει και οικογένειες. «Η ουσιαστική επικοινωνία μεταξύ των ατόμων περνάει την δική της κρίση με αποτέλεσμα η συναισθηματική υπερφόρτιση των ανθρώπων να μη βρίσκει τρόπους εκτόνωσης κι έτσι μπορεί να οδηγήσει σε αυτοκαταστροφικές τάσεις και ίσως αυτοκτονία», υποστηρίζει η Λ. Ράγγα και καταλήγει: «Όταν δημιουργούνται υποψίες είτε για τον εαυτό μας, είτε για τα κοντινά μας πρόσωπα ότι εγκλωβιζόμαστε σε δυσάρεστες καταστάσεις και σκέψεις, η αναζήτηση βοήθειας πρέπει να είναι άμεση».

Πηγή: