Ο κ. Ντράγκι μίλησε

Και είπε σχεδόν αυτολεξεί αυτά που προχτές λέγαμε ότι θα πει: Δεδομένης της πενίας του μηχανισμού στήριξης των πτωχευμένων κρατών και τραπεζών (του EFSF-ESM), και της ανικανότητάς του να καλύψει της μαύρες τρύπες της Ιταλίας και της Ισπανίας, η ΕΚΤ αναλαμβάνει τον ρόλο του τυπώματος του χρήματος που λείπει (από το EFSF-ESM)...

Για να το κάνει όμως, όπως και με τα δάνεια του EFSF-ESM στην χώρας μας (και τις λοιπές υπό την τρόικα χώρες), τα χρήματα αυτά θα κοπούν, και θα τεθούν στην υπηρεσία της αγοράς ομολόγων, μόνο εφόσον η Ιταλία και η Ισπανία μπουν και αυτές στον προκρούστη της τρόικα.
Ο κ. Draghi δεν είπε αυτό που ήθελε να πει. Ήθελε να ανακοινώσει απεριόριστες αγορές ομολόγων από την ΕΚΤ που στόχο έχουν τον περιοριμό των spreads κάτω του 3% σε όλη την Ευρωζώνη. Ήθελε, παράλληλα, να πει ότι ναι μεν πρέπει να υπάρξει αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία αλλά ότι αυτό δεν είναι δουλειά της ΕΚΤ. Είναι δουλειά των πολιτικών. Ότι η ΕΚΤ θα αγοράζει ομόλογα όποιας χώρας θέλει χωρίς να χρειάζεται κάθε λίγο και λιγάκι το πράσινο φως των επιθεωρητών της τρόικα.
Δεν τον άφησαν όμως. Για να καταφέρει να δημιουργήσει την αναγκαία πλειοψηφία στο ΔΣ της ΕΚΤ, αναγκάστηκε να αποδεχθεί (α) ότι δεν θα ανακοινωθούν όρια στα spreads και, το χειρότερο, (β) ότι η αγορά ομολόγων μιας χώρας θα εξαρτάται από τις επισκέψεις της τρόικα σε αυτήν. Γιατί είναι πρόβλημα αυτό; Επειδή χωρίς το (α) οι κερδοσκόποι έχουν κίνητρο να «τεστάρουν» το πότε η ΕΚΤ θα παρέμβει υπέρ μιας χώρας (δηλαδή το επίπεδο των spreads της που θα πυροδοτήσει ή θα ακυρώσει την παρέμβαση). Και επειδή, λόγω του (β), οι κερδοσκόποι θα επιτεθούν στην ΕΚΤ (πουλώντας ομόλογα μιας χώρας τα οποία εκείνη αγοράζει) όταν θεωρήσουν ότι η τρόικα ετοιμάζεται να κάνει ό,τι κάνει σήμερα με την Ελλάδα (π.χ. φεύγει για να ξαναέρθει και αφήνει να αιωρείται η απειλή ότι θα βγάλει κακή έκθεση).
Αυτοί οι δύο περιορισμοί που αναγκάστηκε να αποδεχθεί ο κ. Draghi ουσιαστικά του δένουν τα χέρια. Για τις επόμενες εβδομάδες είναι σίγουρο ότι οι αγορές θα γιορτάζουν, τα spreads θα πέφτουν, οι πολιτικοί θα χαίρονται πως η Κρίση περνάει. Σε λίγο όμως καιρό, όταν η Ύφεση στην Περιφέρεια βαθύνει κι άλλο, η δέσμευση του κ. Draghi στα (α) και (β) παραπάνω θα θυμίζουν σιδερένιες μπάλες αλυσσοδεμένες στα πόδια του.
Συμπερασματικά, ο Πρόεδρος της ΕΚΤ μόλις εισήλθε σε ένα αδιέξοδο. Μπορεί να είναι μακρύ, και να του δίνει την δυνατότητα να κινείται στο μήκος του για αρκετό καιρό ακόμα. Αλλά δεν παύει να είναι αδιέξοδο. Σύντομα θα χτυπήσει «τοίχο».
Ο λόγος είναι απλός: Η Κρίση τον ανάγκασε σε αγορές ομολόγων επειδή η Περιφέρεια «αυτονομήθηκε» λόγω της ασύμμετρης ύφεσης που την πλήττει και η οποία ανεβάζει τα επιτόκια δανεισμού των επιχειρήσεων στην Περιφέρεια την ώρα που τα ρίχνει στην Γερμανία. Για αυτό αρχίζει αγορές ομολόγων της Περιφέρειας. Για να κλείσει αυτή την ψαλίδα. Έλα όμως που τον ανάγκασαν να αποδεχθεί ως όρο το βάθεμα της ύφεσης στις χώρες των οποίων τα ομόλογα αγοράζει; (Πως; Επιβάλοντας σε αυτές τις χώρες την γνωστή υφεσιακή συνταγή της τρόικας, υπό την επίβλεψη μάλιστα της τρόικα.).
Έτσι, ο κ. Draghi, σαν μια γάτα που κυνηγά την ουρά του, αναγκάζεται, με σκοπό την επέκταση της τραπεζικής πίστης στην Περιφέρεια, να αγοράζει ομόλογα των χωρών που την απαρτίζουν την ίδια στιγμή που, μέσω της τρόικα και των υφεσιακών περικοπών, ουσιαστικά συνεισφέρει ενεργητικά στην φυγή κεφαλαίων από τις ίδιες χώρες. Ο παραλογισμός, δυστυχώς, καλά κρατεί.
[Του Γιάννη Βαρουφάκη από protagon.gr]
Πηγή