ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΧΟΡΟ ΤΟΥ ΖΑΛΟΓΓΟΥ…

Σίγουρα η κάλπη αυτής της Κυριακής είναι η κάλπη των αινιγμάτων και των μυστηρίων. Ουδείς, μέχρι να αρχίσει η καταμέτρηση των ψηφοδελτίων, μπορεί μετά βεβαιότητας να προβλέψει τι τελικά θα συμβεί. Μοναδικός, μέχρι και χθες το βράδυ, καταμετρητής οι κυλιόμενες, μυστικές δημοσκοπήσεις.
Το πρώτο μυστήριο είναι τι ποσοστό θα λάβουν τα δύο, μέχρι πρότινος, κόμματα εξουσίας. Θα έχει η Ν.Δ. αυτοδυναμία;
«Όχι», λένε όλοι οι δημοσκόποι και τα κομματικά επιτελεία. Θα έχει το ποσοστό της 3 μπροστά; «Όχι», λένε οι δημοσκόποι, αλλά υπό προϋποθέσεις αυτό δεν μπορεί να αποκλειστεί. Θα εξαρτηθεί αφ’ ενός από την απόφαση που θα πάρουν κυριολεκτικά την τελευταία ώρα, πίσω από το παραβάν, οι αναποφάσιστοι και αφ’ ετέρου από το ύψος της αποχής και ειδικότερα από τους ετεροδημότες του ΠΑΣΟΚ. Οι δημοσκόποι πάντως διχάζονται, άλλοι του δίνουν οροφή το 28% και κάποιοι άλλοι την κατεβάζουν στο 26%.

Τι ποσοστό θα λάβει το ΠΑΣΟΚ; Αυτό κι αν είναι μυστήριο. Πριν ξεκινήσει ο προεκλογικός αγώνας, η ηγεσία του και πολλά στελέχη του πίστευαν ότι μπορεί να φτάσει το 25% ή ακόμη και να το υπερβεί. Μετά οι προσδοκίες έπεσαν. Έκαναν λόγο για 22-23%. Έπειτα ο προβληματισμός κατέβηκε στο 19-21%. Τώρα προσγειώνονται στο 18-19%, ενώ υπάρχουν και δημοσκόποι που το βλέπουν και πιό κάτω, στο 15-17%. Μάλιστα τις τελευταίες ημέρες οργίαζαν οι φήμες που ήθελαν το ΠΑΣΟΚ να παλεύει με τον ΣΥΡΙΖΑ για τη δεύτερη θέση. Λογικά, και εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί και το ΠΑΣΟΚ θα καταλάβει τη δεύτερη θέση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα πάντα με τις δημοσκοπήσεις αλλά και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, θα κερδίσει την τρίτη θέση σημειώνοντας μάλιστα διψήφιο ποσοστό, το οποίο κυμαίνεται απο 11-14%. Το ΚΚΕ πιθανολογείται ότι θα αυξήσει τα ποσοστά του σε σχέση με το 2009, ενώ οι δημοσκόποι δεν αποκλείουν και το ποσοστό του κόμματος της Αλέκας Παπαρήγα να είναι διψήφιο. Οι περισσότεροι το τοποθετούν μεταξύ 9 και 11%. Οι «Ανεξάρτητοι Έλληνες» του Παν. Καμμένου, λέγεται ότι κινούνται στη ζώνη του 7-9%, ενώ ορισμένοι εκ των δημοσκόπων δεν αποκλείουν να αγγίξει και το 10%. Η ΔΗΜΑΡ του Φώτη Κουβέλη δύσκολα θα φτάσει το 7% και το πιθανότερο είναι να συγκεντρώσει το 4-6% των προτιμήσεων του εκλογικού σώματος. Αυτό δεν της εξασφαλίζει σίγουρα την έκτη θέση καθώς 4-6% δίνουν οι δημοσκόποι και στη ναζιστική οργάνωση «Χρυσή Αυγή».

Ένα ακόμη μυστήριο και αίνιγμα είναι τι θα συμβεί με τα υπόλοιπα τρία κόμματα, τους Οικολόγους Πράσινους, το ΛΑΟΣ και τη ΔΗΣΥ. Τα δύο πρώτα κόμματα οριακά κινούνται πάνω απο το 3%, ενώ το κόμμα της Ντόρας Μπακογιάννη οριακά κάτω από το όριο εισόδου στη Βουλή. Τις ελπίδες τις Ντόρας Μπακογιάννη λιγοστεύει ο Στέφανος Μάνος καθώς το κόμμα του (ΔΡΑΣΗ), το τελευταίο διάστημα, αναπτύσσει σημαντική δυναμική και αρκετοί πλέον το τοποθετούν περί το 2%. Τον Στέφ. Μάνο από την άλλη τον «πελεκάει» ο Θ. Τζήμερος, το κόμμα του οποίου (Δημιουργία Ξανά) κινείται κι αυτό στο φιλελεύθερο χώρο, δραστηριοποιείται έντονα στο διαδίκτυο και πιθανώς να κινηθεί κοντά στο 1%. Μεταξύ 1-2% αναμένεται να κινηθούν και η Κοινωνική Συμφωνία, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το «ΟΧΙ» των Καζάκη και Παπαθεμελή. Η ΚΟΙΣΥΜ της Λούκας Κατσέλη συγκεντρώνει περισσότερες πιθανότητες να βρίσκεται πιο κοντά στον αστερισμό του 2%.

Εάν οι δημοσκόποι επαληθευτούν, και τα ποσοστά της κάλπης είναι περίπου τα προαναφερθέντα, τότε τίθεται ένα μεγάλο ερώτημα. Γιατί έγιναν οι εκλογές; Για να υπάρξει ισχυρή κυβέρνηση ή για να γεμίσουν τα έδρανα της Βουλής απο βουλευτές των μικρών κομμάτων; Η πρόωρη προσφυγή στην κάλπη έγινε για να κυβερνηθεί πιό αποτελεσματικά η χώρα, ή για δυναμώσουν τα κόμματα του χώρου της ευρύτερης Αριστεράς και Δεξιάς; Στήσαμε κάλπες εσπευσμένα για να γίνουν πιό γρήγορα οι μεταρρυθμίσεις και οι ιδιωτικοποιήσεις ή για να ενδυναμώσουμε τις φωνές που αντιτίθενται σ’ αυτές; Διώξαμε τον Παπανδρέου και παύσαμε τον Παπαδήμο για να γίνει πρωθυπουργός ο Σαμαράς ή για να μπεί στη Βουλή ο Μιχαλολιάκος της «Χρυσής Αυγής»; Οι εκλογές έγιναν για να δείξουμε στους εταίρους και δανειστές μας ότι θέλουμε να παραμείνουμε στο ευρώ ή για να μας αναγκάσουν να φύγουμε μια ώρα νωρίτερα;

Υποτίθεται ότι οι πρόωρες εκλογές έγιναν επειδή έπρεπε να υπάρξει μια Νέα Εμπιστοσύνη μεταξύ πολιτικής εξουσίας, επιχειρηματικής δράσης και δυνάμεων της κοινωνίας προκειμένου η χώρα να αντιμετωπίσει την κρίση, να ξεφύγει από την ύφεση και να αρχίσει να ψηλαφεί την ανάπτυξη. Αντί γι’ αυτό, και εφόσον δεν υπάρξει δραματική αλλαγή του σκηνικού, οι εκλογές θα αποδειχτεί ότι έγιναν για να μπει σε μεγαλύτερη κρίση το πολιτικό σύστημα. Ξεκινήσαμε για να δούμε ποιά θα ‘ναι η επόμενη κυβέρνηση και καταλήξαμε να κάνουμε λογαριασμούς για τα ποσοστά που θα πάρουν ο Τσίπρας, η Παπαρήγα, ο Καμμένος, ο Κουβέλης και τ’ άλλα παιδιά. Αντί να συζητάμε για τη χημεία των κομμάτων εξουσίας, καλούμαστε να διαβάσουμε τη νέα γεωγραφία της Αριστεράς και της Δεξιάς. Αντί να εξετάζουμε τους όρους μιας γόνιμης μετεκλογικής συνεργασίας του Σαμαρά με τον Βενιζέλο, θα φτάσουμε τη Δευτέρα να τσακωνόμαστε για το αν οι δύο άνδρες θα παραμείνουν στις ηγεσίες των κομμάτων τους η αν πρέπει να ξαναπάμε σε εκλογές τον Ιούνιο.

Δυστυχώς,για τα δύο κόμματα εξουσίας, όπως έστρωσαν έτσι και θα κοιμηθούν. Αυτό το σκοπό του τραγουδιού αποφάσισαν να παίξουν, αυτόν πρέπει και να χορέψουν. Το πρόβλημα είναι τι γίνεται, και τι κάνουμε, αν ο χορός είναι του Ζαλόγγου. Ας ελπίσουμε και ας φροντίσουμε να είναι η ψήφος μας ο εμβρυουλκός του καινούργιου, που φαίνεται ότι θα γεννήσει η κάλπη και όχι άλλες εξωθεσμικές διαδικασίες. Και, ει δυνατόν, οι ωδίνες του τοκετού να ταλαιπωρήσουν λιγότερο τη μητέρα. Οι Νέες Πραγματικότητες που θα προκύψουν την επομένη των εκλογών δεν θα είναι σίγουρα η καλύτερη «μαμή» για το νέο που γεννιέται. Οι μεγάλες και οι μικρότερες συναινέσεις θα καταστούν αδήριτη ανάγκη προκειμένου οι «σπασμοί» στο σύστημα να είναι υποφερτοί. Ας μην τις πετάξουμε κι αυτές στα σκουπίδια…
πηγή: NewsKosmos.Com/