Όταν κρύφτηκαν τα φωτεινά μυαλά...

Από τον Βασίλη Μπόνιο

Προκαλεί κατάθλιψη η αίσθηση ότι από τη χώρα απουσιάζουν τα φωτεινά μυαλά τα οποία να την αγαπούν. Η κι αν υπάρχουν κάποιοι φροντίζουν να τα κρατούν εκτός παιγνιδιού. Παρακουθήσαμε επί μήνες το θλιβερό δίδυμο Kουτρουμάνη-Δρέττα να διαπραγματεύονται με τους εκπροσώπους της Τρόικας για τα εργασιακά, τις συντάξεις, τα ταμεία. Είναι δυνατόν ένας ολόκληρος λαός να περιμένει από έναν Κουτρουμάνη, ο οποίος στη καλύτερη περίπτωση θα μπορούσε να διοικεί μινι-μάρκετ στη Πάργα με σαγιονάρες μιτσούκο, να διαπραγατευθεί με τη Τρόικα;

Περιμέναμε από την κ. Δρέττα να κάνει το ίδιο; Με τι προσόντα; Ποιος ανέθεσε σ΄αυτούς τους τύπους που δεν διέθεταν τα απαιτούμενα εφόδια, πέρα από την εμπειρική γνώση του αντικειμένου (κάτι σαν τις εμπειρικές μαμές που ξεγεννούσαν τις εγγύους στα χωριά) να διαπραγαματευθούν το μέλλον μας;

Ποιος τους έδωσε το δικαίωμα να μας ρίξουν ατιμωρητί στο λάκο με τα φίδια;

Πως είναι δυνατόν δύο χρόνια τώρα να βιώνουμε μια πρωτοφανή εξαθλίωση της κοινωνίας με ένα πέπλο κατάθλιψης να σκεπάζει τη χώρα δίχως την παραμικρή ελπίδα, δίχως προοπτική.

Πως είναι δυνατόν να μη βρίσκεται ένας Έλληνας πολιτικός να πει το αυτονόητο στους Ευρωπαίους:

-Σταματήστε επιτέλους. Πάψτε να δολοφονείτε άλλο τους συμπολίτες μου...

Μιλάμε για δολοφονία γιατί στην τελική δύο χρόνια τώρα το μόνο που βιώνουμε είναι η διαρκής πτωχοποίηση του πληθυσμού, η κινεζοποίηση της ζωής, η εξαθλίωση, η δημιουργία στρατοπέδων από κολασμένους.

Και μυστηριωδώς αυτή η ξιπασμένη Τρόικα το μόνο που δείχνει να την απασχολεί, είναι το πετσόκομα των μισθών, των συντάξεων και τα χαράτσια.

Δεν είδαμε την Τρόικα να ενδιαφέρεται για παράδειγμα για το που πετάχθηκαν από τον παρακρατικό μηχανισμό τα 20 δις των περίφημων Αναπτυξιακών Νόμων. Δεν είδαμε την Τρόικα να δίνει ιδιαίτερη σημασία στην νοσηρή σχέση που υπάρχει ανάμεσα στη πολιτική εξουσία, συγκεκριμένους μεγαλοδιαπλεκόμενους επιειρηματίες καθώς και στα χρεοκοπημένα ΜΜΕ που ζουν χάρη στις ενέσεις εκατομμυρίων –θαλασσοδάνεια που δίνονται από τις Τράπεζες κατ΄εντολήν της πολιτικής εξουσίας.

Είναι παράξενο που η Τρόικα δεν ενδιαφέρεται για τίποτε από όλα αυτά και πολλά άλλα που δύο χρόνια τώρα, δεν μπορεί, θα τα έχει εντοπίσει με τους ελέγχους της.

Ακόμη και η μη απελευθέρωση των  ταξί αποδεικνύει πως το μόνο μέλημα του στρατού οικονομικής κατοχής είναι η εξαθλίωση των μισθών και τα χαράτσια. Και για να το επιτύχει αυτό δίνει ασυλία στους χρεοκοπημένους μηντιάρχες οι οποίοι αποτελούν το επικοινωνιακό της βαρύ πυροβολικό.

Μέσα σ΄αυτό το τοπίο είναι υποκριτικό το επιχείρημα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να μας βγάλει από το ευρώ. Εκεί μας οδηγεί αυτή η πολιτική της Τρόικα σε συνδυασμό με την ανεπάρκεια της ηγεσίας του τόπου-ήταν η ανεπάρκεια του πλουμιστού πριγκιπόπουλου ΓΑΠ που μας οδήγησε στη κόλαση-η οποία συνυπογράφει αδιέξοδα μνημόνια. Αλλά αυτό που πονάει περισσότερο είναι η απουσία ενός η περισσοτέρων φωτεινών μυαλών οι οποίοι με τη βοήθεια μιας επιτροπής πραγματικών σοφών θα μπορούσαν να βγάλουν τη χώρα από τη κρίση.

Πηγή